rutiel

Rutiel is een mineraal dat voornamelijk bestaat uit titanium dioxide (TiO2). Het is een van de drie belangrijkste mineralen van titanium, samen met ilmeniet en leukoxeen. Rutiel wordt vaak aangetroffen in stollingsgesteenten, metamorfe gesteenten, en bepaalde soorten sedimentair gesteente. Het is bij velen een veel voorkomend bijkomend mineraal ertsafzettingen en wordt vaak geassocieerd met mineralen zoals magnetiet, hematite en zirkonium.

De naam ‘rutiel’ is afgeleid van het Latijnse woord ‘rutilus’, wat ‘roodachtig’ betekent. Dit komt omdat rutiel in verschillende kleuren kan voorkomen, waaronder roodbruin, zwart, geel en goudkleurig, afhankelijk van de onzuiverheden in het mineraal. De kristalstructuur van rutiel is tetragonaal, met langwerpige prismatische kristallen die vaak gestreept zijn.

Rutiel heeft verschillende belangrijke industriële toepassingen vanwege zijn hoge brekingsindex en sterke weerstand tegen hitte en chemische corrosie. Een van de belangrijkste toepassingen is als pigment in verven, kunststoffen, keramiek en andere materialen. Het geeft deze producten een helderwitte kleur en een uitstekende dekking. Rutiel wordt ook gebruikt als bron van titaniummetaal, dat een breed scala aan toepassingen heeft in industrieën zoals de lucht- en ruimtevaart, de automobielsector, de elektronica en medische apparatuur.

Naast zijn industriële toepassingen wordt rutiel gewaardeerd als verzamelmineraal edelsteen. Transparante rutielkristallen worden soms gesneden en gepolijst voor gebruik als edelstenen. Deze exemplaren, bekend als ‘rutielkwarts’, vertonen fijne naaldachtige rutielinsluitsels die unieke en visueel opvallende patronen in het kwarts creëren.

rutiel deposito's worden wereldwijd aangetroffen, met aanzienlijke reserves in Australië, Zuid-Afrika, India en verschillende andere landen. De winning van rutiel omvat doorgaans mijnbouwactiviteiten, gevolgd door verwerking om het mineraal van andere onzuiverheden te scheiden. Het verwerkte rutiel wordt vervolgens in verschillende industrieën gebruikt, afhankelijk van de beoogde toepassingen.

Over het algemeen is rutiel een belangrijk mineraal met uiteenlopende toepassingen, variërend van industriële toepassingen tot decoratieve doeleinden. De unieke eigenschappen en het wijdverbreide voorkomen ervan maken het tot een waardevolle hulpbron op tal van gebieden.

Rutiel heeft een van de hoogste brekingsindices bij de werkelijke golflengten van alle bekende kristallen, en heeft ook een zeer hoge dubbele breking en hoge dispersie. Met deze eigenschappen is het mogelijk bepaalde optische elementen te produceren, vooral gepolariseerde optica, voor infrarood- en infraroodgolflengten langer dan ongeveer 4.5.

Natuurlijk rutiel kan tot 10% bevatten ijzer en grote hoeveelheden niobium en tantaal. Ruthyl werd voor het eerst beschreven in 1803 door Abraham Gottlob Werner.

Naam: Van het Latijnse rutilus, rood, als toespeling op de kleur

Vereniging: anatase, brookiet, hematite, ilmeniet, apatiet-, adularia, albiet, titaniet, chloriet, pyrofylliet, calciet, kwarts

Polymorfisme en reeksen: Trimorf met anataas en brookiet

Minerale groep: Rutielgroep.

Diagnostische functies: Gekenmerkt door zijn bijzondere diamantachtige glans en rode kleur. Een lager soortelijk gewicht onderscheidt het van cassiterite.

Samenstelling: Titaandioxide, Ti02. Ti = 60 procent, 0 = 40 procent. Meestal is er een beetje ijzer aanwezig, dat kan oplopen tot 10 procent.

kristallografie: Tetragonaal; ditetragonaal-dipyramidaal. Prismatische kristallen met vaak dipiramide-uiteinden (Fig. 315). Verticaal gestreept. Vaak bij elleboogtweelingen, vaak herhaald (afb. 316 en 317). Het jumelagevlak is een dipiramide van de tweede orde {Olie}. Kristallen zijn vaak slank naaldvormig. Ook compact massief.

Chemische samenstelling en kristalstructuur

De chemische samenstelling van rutiel is titaniumdioxide (TiO2). Het bestaat uit één titaniumatoom gebonden aan twee zuurstofatomen, wat resulteert in een verhouding van 1:2.

Wat betreft de kristalstructuur behoort rutiel tot het tetragonale kristalsysteem. De kristalstructuur van rutiel is gebaseerd op een roosterschikking van titanium- en zuurstofatomen. Elk titaniumatoom is omgeven door zes zuurstofatomen, die een octaëdrische coördinatie vormen. De zuurstofatomen bevinden zich op de hoeken van de octaëder, terwijl het titaniumatoom zich in het midden bevindt. Deze opstelling creëert een driedimensionaal raamwerk van onderling verbonden octaëders.

De eenheidscel van rutiel bestaat uit twee formule-eenheden (TiO2) en heeft een unieke structuur. Het wordt gekenmerkt door langwerpige prismatische kristallen met een duidelijk gestreept patroon. De strepen, of parallelle lijnen, worden vaak waargenomen op de kristalvlakken en zijn het resultaat van de groeipatronen tijdens de vorming van het mineraal.

Het kristalrooster van rutiel is relatief stijf en stabiel, wat bijdraagt ​​aan de weerstand tegen hitte, licht en chemische corrosie. Deze stabiliteit is voordelig bij diverse toepassingen, zoals het gebruik ervan als pigment en bij de productie van optische componenten.

Het is belangrijk op te merken dat hoewel rutiel de meest voorkomende en bekende vorm van titaniumdioxide is, er ook andere polymorfen van TiO2 bestaan, waaronder anataas en brookiet. Deze polymorfen hebben verschillende kristalstructuren en fysieke eigenschappen. Rutiel is de thermodynamisch meest stabiele vorm bij normale temperatuur- en drukomstandigheden, terwijl anataas en brookiet metastabiele vormen zijn die onder bepaalde omstandigheden na verloop van tijd in rutiel kunnen veranderen.

Chemische eigenschappen

Rutiel, met de chemische formule TiO2, vertoont verschillende belangrijke chemische eigenschappen:

1. Samenstelling:: Rutiel is samengesteld uit titanium- en zuurstofatomen, met een verhouding van één titaniumatoom tot twee zuurstofatomen.
2. Stabiliteit: Rutiel is een stabiele verbinding en is bestand tegen hitte, licht en chemische corrosie. Het behoudt zijn structurele integriteit onder normale omstandigheden.
3. Refractiviteit: Rutiel heeft een hoge brekingsindex, wat betekent dat het licht meer buigt en vertraagt ​​dan veel andere materialen. Deze eigenschap maakt het waardevol bij de productie van optische lenzen, prisma's en hoogwaardig glas.
4. Onoplosbaarheid: Rutiel is onoplosbaar in water en de meeste zuren, inclusief sterke zuren. Het is ook bestand tegen alkalische oplossingen.
5. Fotokatalytische eigenschappen: Rutiel vertoont fotokatalytische activiteit, wat betekent dat het onder invloed van licht chemische reacties kan initiëren. Deze eigenschap heeft geleid tot het gebruik ervan in toepassingen zoals zonnecellen, afvalwaterzuivering en zelfreinigende oppervlakken.
6. Redox-reacties: Rutiel kan deelnemen aan redoxreacties, waarbij het elektronen kan winnen of verliezen. Het kan bijvoorbeeld worden gereduceerd tot titaniummetaal door het te laten reageren met bepaalde reductiemiddelen.
7. Kristal structuur: Rutiel heeft een tetragonale kristalstructuur, met titaniumatomen gerangschikt in octaëdrische coördinatie. De rangschikking van atomen geeft rutiel zijn karakteristieke eigenschappen en bepaalt zijn fysische en chemische gedrag.

Deze chemische eigenschappen dragen bij aan de uiteenlopende toepassingen van rutiel in verschillende industrieën, waaronder pigmenten, keramiek, optica, elektronica en meer.

Fysische eigenschappen van rutiel

Kleur	Bloedrood, bruingeel, bruinrood, geel, grijszwart, zwart, bruin, blauwachtig of violet
Streep	Grijszwart, lichtbruin, lichtgeel
Glans	Adamanten, Metaal
Decollete	Duidelijk/goed {110} duidelijk, {100} minder duidelijk; en, {111} in sporen.
doorschijnenheid	Transparant
Mohs hardheid	6 - 6,5
Crystal-systeem	Tetragonaal
Vasthoudendheid	Bros
Dichtheid	4.23(2) g/cm3 (gemeten) 4.25 g/cm3 (berekend)
Breuk	Onregelmatig/ongelijk, conchoïdaal, sub-conchoïdaal
Afscheid	Op {092} vanwege dubbelzweefvliegen; ook op {011}.
Andere kenmerken	Sterk anisotroop
Kristal gewoonte	Naaldvormig tot prismatische kristallen, langwerpig en gestreept evenwijdig aan [001]

Rutiel optische eigenschappen

Type	Anisotrope
Anisotropisme	Sterk
Kleur / Pleochroïsme	Verschillend; rood, bruin, geel, groen.
RI-waarden:	nω = 2.605 – 2.613 nε = 2.899 – 2.901
Twinning	Algemeen op {011} of {031}; als contacttweelingen met twee, zes of acht individuen, cyclisch, polysynthetisch
Optisch teken	Uniaxiaal (+)
Dubbelbreking	δ = 0.294
Reliëf	Heel hoog
Spreiding:	Sterk

Vorming en geologisch voorkomen

Rutiel ontstaat via een verscheidenheid aan geologische processen en kan in verschillende geologische omgevingen worden gevonden. Hier is een overzicht van de vorming en het geologische voorkomen:

1. Magmatische differentiatie: Rutiel kan kristalliseren uit magma tijdens het afkoelen en stollen van stollingsgesteente rotsen. Titaniumrijke magma's, zoals die geassocieerd met anorthosiet en noriet, zorgen voor gunstige omstandigheden voor de vorming van rutiel. Terwijl het magma afkoelt, beginnen mineralen te kristalliseren en kan rutiel samen met andere mineralen, zoals kwarts en kwarts, neerslaan. veldspaat.
2. Metamorfe processen: Rutiel ontstaat gewoonlijk tijdens regionale of contactmetamorfose, waarbij hoge temperaturen en drukken betrokken zijn. Tijdens deze processen ondergaan reeds bestaande mineralen transformaties en herkristallisatie. Onder de juiste omstandigheden kunnen mineralen zoals ilmeniet en titaniet kan metamorfe reacties ondergaan en rutiel produceren als een stabiele fase.
3. Hydrothermische processen: Hydrothermische vloeistoffen, dit zijn hete, mineraalrijke oplossingen, die rutiel kunnen transporteren en afzetten in aderen en breuken in gesteenten. Deze vloeistoffen worden doorgaans geassocieerd met stollingsactiviteit en kunnen titanium en zuurstof in de rotsformaties introduceren. Terwijl de hydrothermale vloeistoffen afkoelen en mineralen neerslaan, kan rutiel zich samen met andere mineralen in hydrothermale aderen vormen.
4. Placer-afzettingen: Zoals eerder vermeld, kan rutiel worden geconcentreerd in placer-afzettingen verweringerosie- en sedimentatieprocessen. Na verloop van tijd kunnen zware mineralen, waaronder rutiel, via het water worden getransporteerd en zich ophopen in rivierbeddingen, stranden en kustgebieden. De mechanische sorteerwerking van water helpt de dichtere rutielkorrels te scheiden van lichtere mineralen, wat leidt tot hun concentratie in placerafzettingen.
5. Verwering en sedimentaire processen: Door verwering van primair gesteente en de daaropvolgende erosie kan rutiel in het sedimentaire systeem vrijkomen. Het detritale rutiel kan worden getransporteerd door rivieren, beken en wind en uiteindelijk worden afgezet in sedimentaire bekkens. In sedimentair gesteente kunnen rutielkorrels worden aangetroffen in zandsteen, conglomeraten en andere sedimentaire formaties.

Het is belangrijk op te merken dat de specifieke geologische omstandigheden en processen van rutielvorming kunnen variëren, afhankelijk van de locatie en geologische geschiedenis van een bepaalde regio. Rutielvoorkomens worden vaak geassocieerd met andere mineralen zoals ilmeniet, zirkoon, magnetiet en verschillende silicaatmineralen. Het begrijpen van de geologische context en vormingsprocessen is cruciaal voor de exploratie en winning van rutielafzettingen.

Industriële toepassingen van rutiel

Rutiel heeft verschillende belangrijke industriële toepassingen vanwege zijn unieke eigenschappen en kenmerken. Enkele van de belangrijkste industriële toepassingen van rutiel zijn onder meer:

1. Pigmenten: Rutiel wordt veel gebruikt als wit pigment in verven, coatings, kunststoffen en papier. De hoge brekingsindex en uitstekende dekking zorgen voor een helderwitte kleur en een goede dekkracht. Rutielpigmenten staan ​​bekend om hun duurzaamheid, weerbestendigheid en chemische stabiliteit, waardoor ze geschikt zijn voor buitentoepassingen.
2. Keramiek: Rutiel wordt in de keramische industrie gebruikt als opacifier en als vloeimiddel. Het verleent dekking aan keramische glazuren, waardoor levendige en consistente kleuren mogelijk zijn. Rutiel wordt ook gebruikt als vloeimiddel bij de productie van keramische lichamen, waardoor het smeltpunt wordt verlaagd en de vloei van de materialen tijdens het bakken wordt verbeterd.
3. Refractories: Rutiel's hoge smeltpunt, thermische stabiliteit en weerstand tegen chemische corrosie maken het waardevol bij de productie van vuurvaste materialen. Vuurvaste materialen gemaakt met rutiel zijn bestand tegen hoge temperaturen en zware omstandigheden, waardoor ze geschikt zijn voor toepassingen in ovens, ovens en andere processen bij hoge temperaturen.
4. Laselektroden: Rutiel wordt vaak gebruikt als coatingmateriaal voor laselektroden. De rutielcoating zorgt voor stabiliteit en verbetert de boogeigenschappen tijdens het lassen, waardoor een soepel en gecontroleerd lasproces wordt gegarandeerd. Ook de aanwezigheid van rutiel draagt ​​bij aan de mechanische sterkte en kwaliteit van de lasverbindingen.
5. katalysatoren: Rutiel vertoont fotokatalytische eigenschappen, wat betekent dat het onder invloed van licht chemische reacties kan initiëren. Deze eigenschap wordt gebruikt in verschillende milieu- en energietoepassingen, zoals fotokatalytische watersplitsing voor waterstofproductie, fotovoltaïsche apparaten en luchtzuiveringssystemen.
6. Optiek: Rutiel's hoge brekingsindex en transparantie in de zichtbare en nabij-infrarode gebieden van het elektromagnetische spectrum maken het waardevol bij de productie van optische componenten. Rutiel wordt gebruikt in lenzen, prisma's en polarisatoren voor toepassingen in camera's, microscopen, telescopen en andere optische instrumenten.
7. Elektroden en elektronische componenten: Rutiel kan worden verwerkt tot dunne films en worden gebruikt als elektroden in elektronische apparaten zoals sensoren, condensatoren en geheugenapparaten. Het heeft een goede elektrische geleidbaarheid en stabiliteit, waardoor het geschikt is voor deze toepassingen.

Dit zijn slechts enkele van de prominente industriële toepassingen van rutiel. De unieke combinatie van eigenschappen, waaronder een hoge brekingsindex, thermische stabiliteit en chemische bestendigheid, maakt het tot een veelzijdig en waardevol materiaal in verschillende industrieën.

Rutiel als edelsteen

Rutiel wordt ook gewaardeerd als edelsteen vanwege de unieke insluitsels en optische eigenschappen. De meest voorkomende edelsteenvorm van rutiel staat bekend als 'rutielkwarts', dat bestaat uit transparant kwarts met naaldachtige rutielinsluitsels. Deze insluitsels kunnen in kleur variëren en zien er meestal goudkleurig, roodbruin of zwart uit.

De rutielinsluitsels in rutielkwarts creëren visueel opvallende patronen en voegen schoonheid en interesse toe aan de edelsteen. De fijne en delicate naalden van rutiel kunnen willekeurig verdeeld zijn of georganiseerde patronen binnen het kwarts vormen, die lijken op stralen, sterren of draden. Deze patronen zijn zeer gewild bij edelsteenverzamelaars en sieradenliefhebbers.

Het optische effect dat wordt veroorzaakt door de rutielinsluitsels staat bekend als chatoyancy of het 'kattenoogeffect'. Wanneer rutielkwarts op de juiste manier wordt gesneden en gepolijst, kan het een boeiende chatoyante band vertonen die verschijnt als een heldere, glinsterende lijn die over het oppervlak van de edelsteen beweegt. Dit effect wordt veroorzaakt door de reflectie van licht van de uitgelijnde rutielnaalden in het kwarts.

Rutielkwarts wordt vaak gebruikt in verschillende soorten sieraden, waaronder ringen, hangers, oorbellen en armbanden. Het wordt meestal in cabochons of gefacetteerde stenen gesneden om de unieke insluitsels te laten zien en hun visuele impact te maximaliseren. Vooral de goudbruine en roodbruine varianten van rutielkwarts zijn populair vanwege hun warme en opvallende uitstraling.

Naast rutielkwarts kunnen ook andere edelstenen rutiel als insluitsels bevatten, hoewel deze minder vaak voorkomen. Deze omvatten rutiel toermalijn en rutiel topaas, waar rutielnaalden aanwezig zijn in de kristalstructuren van deze edelstenen.

Zoals bij elke edelsteen wordt de waarde van rutielkwarts beïnvloed door factoren zoals helderheid, grootte, kleur en de kwaliteit en zichtbaarheid van de rutielinsluitsels. Edelstenen met goed gedefinieerde, overvloedige en gelijkmatig verdeelde rutielinsluitsels worden over het algemeen als wenselijker beschouwd.

Rutiel als edelsteen biedt een unieke en visueel aantrekkelijke optie voor wie op zoek is naar edelstenen met onderscheidende kenmerken en natuurlijke schoonheid. De ongebruikelijke insluitsels en optische effecten maken rutielkwarts tot een fascinerende keuze voor liefhebbers van sieraden en edelstenen.

Rutielsynthese en productie

Rutiel kan via verschillende methoden worden gesynthetiseerd en geproduceerd, waaronder zowel natuurlijke processen als laboratoriumtechnieken. Hier zijn enkele veelgebruikte methoden die worden gebruikt voor de synthese en productie van rutiel:

1. Natuurlijke formatie: Rutiel kan zich op natuurlijke wijze vormen via geologische processen, zoals eerder besproken. Het kan kristalliseren uit magma tijdens het afkoelen en stollen van titaniumrijke stollingsgesteenten. Bovendien kunnen metamorfe processen, hydrothermische activiteiten en verwering gedurende lange tijd bijdragen aan de vorming van rutiel in natuurlijke omgevingen.
2. Minerale extractie en verwerking: Rutiel wordt commercieel geproduceerd door mijnbouw en verwerking minerale afzettingen die aanzienlijke hoeveelheden rutiel bevatten. Het extractieproces omvat mijnbouwactiviteiten om toegang te krijgen tot rutielhoudende ertsen, gevolgd door verschillende verrijkingstechnieken om rutiel te scheiden van andere mineralen en onzuiverheden. Deze technieken kunnen bestaan ​​uit breken, malen, scheiden door zwaartekracht, magnetische scheiding en flotatie.
3. Chemische synthese: Rutiel kan in het laboratorium met behulp van chemische methoden worden gesynthetiseerd. Eén gebruikelijke benadering is de hydrolyse van titaniumverbindingen, zoals titaniumchloride of titaniumalkoxiden, in aanwezigheid van geschikte reagentia en omstandigheden. Dit proces maakt de gecontroleerde vorming van rutiel-nanodeeltjes of grotere rutielkristallen mogelijk.
4. Sol-Gel-methode: De sol-gel-methode is een andere techniek die wordt gebruikt voor de synthese van rutiel. Het omvat de hydrolyse en condensatie van precursormaterialen, doorgaans metaalalkoxiden, om een ​​sol- of gelachtige oplossing te vormen. De sol of gel wordt vervolgens onderworpen aan een warmtebehandeling om deze om te zetten in de gewenste rutielfase. Deze methode maakt de productie van rutiel mogelijk met gecontroleerde deeltjesgrootte, morfologie en kristalliniteit.
5. Technieken voor dampafzetting: Rutiel kan worden geproduceerd via dampdepositietechnieken zoals chemische dampdepositie (CVD) en fysische dampdepositie (PVD). Deze methoden omvatten de introductie van precursorgassen of damp op een substraat, waar de rutielfase wordt gevormd door chemische reacties of condensatie. Vapour deposition-technieken worden vaak gebruikt om dunne films of coatings van rutiel te creëren voor verschillende toepassingen.

De specifieke synthesemethode die wordt gebruikt voor de productie van rutiel hangt af van de gewenste kenmerken, deeltjesgrootte en toepassingsvereisten. Natuurlijke minerale afzettingen blijven de belangrijkste bron van commercieel rutiel, terwijl laboratoriumsynthesemethoden worden gebruikt voor specifieke onderzoeks-, engineering- en productiedoeleinden.

Het is vermeldenswaard dat hoewel rutiel een belangrijk mineraal is en overal verkrijgbaar is, de synthese en productie ervan complex kunnen zijn en een zorgvuldige controle van verschillende parameters vereisen om de gewenste kwaliteit en eigenschappen te bereiken.

Rutiel in sieraden en mode

Rutiel, vooral in de vorm van rutielkwarts, heeft aan populariteit gewonnen in de wereld van sieraden en mode vanwege zijn unieke en boeiende uiterlijk. Hier ziet u hoe rutiel wordt gebruikt in sieraden en mode:

1. Rutielkwarts sieraden: Rutielkwarts is een populaire edelsteen die in verschillende soorten sieraden wordt gebruikt. De gouden, roodbruine of zwarte rutielinsluitsels in het transparante kwarts creëren opvallende patronen en voegen visuele interesse toe aan de edelsteen. Rutielkwarts wordt vaak in cabochons of gefacetteerde stenen gesneden en gebruikt in ringen, hangers, oorbellen en armbanden. Het wordt gewaardeerd om zijn natuurlijke schoonheid en het chatoyante effect veroorzaakt door de uitgelijnde rutielinsluitsels.
2. Statement stukken: Rutiel in sieraden wordt vaak gebruikt om opvallende en statement-stukken te creëren. De opvallende patronen en unieke insluitsels van rutielkwarts maken het tot een edelsteen die opvalt en de aandacht trekt. Sieradenontwerpers verwerken rutielkwarts in grote cocktailringen, dramatische hangers en andere statement-stukken om een ​​visueel indrukwekkende look te creëren.
3. Boheemse en natuurlijke stijlen: Rutiel in sieraden vormt een aanvulling op bohemien en natuurlijke modestijlen. De aardse en organische uitstraling van rutielkwarts, met zijn gouden of roodbruine rutielinsluitsels, resoneert goed met de boho-esthetiek. Het wordt vaak gebruikt in combinatie met andere natuurlijke materialen zoals hout, leer of geweven vezels om eclectische en vrijgevochten sieradenontwerpen te creëren.
4. Mode accessoires: Rutiel kan buiten traditionele sieraden worden gebruikt en worden verwerkt in modeaccessoires. Ontwerpers verwerken rutielkwarts in gespen, haarspelden, manchetknopen en andere modeaccessoires om een ​​vleugje natuurlijke schoonheid en uniciteit toe te voegen. De gouden of roodbruine rutielinsluitsels vormen een aantrekkelijk contrast met verschillende materialen, waardoor deze accessoires visueel opvallend zijn.

Bij het dragen van rutielsieraden of modeaccessoires is het belangrijk om rekening te houden met de verzorging en het onderhoud van de steen. Net als andere edelstenen moet rutiel worden beschermd tegen scherpe schokken, chemicaliën en extreme temperaturen om het uiterlijk en de duurzaamheid te behouden. Regelmatig schoonmaken en op de juiste manier opbergen worden ook aanbevolen om de schoonheid en levensduur van rutielsieraden te behouden.

Het onderscheidende uiterlijk en de metafysische associaties van Rutiel maken het een gewilde keuze voor wie op zoek is naar sieraden en modeartikelen die visueel aantrekkelijk zijn en een diepere betekenis hebben.

Distributie

Rutiel wordt wereldwijd gedistribueerd, met aanzienlijke afzettingen in verschillende landen op verschillende continenten. Hier zijn enkele regio's die bekend staan ​​om hun rutielverdeling:

• Australië: Australië is een van de grootste producenten van rutiel. Grote rutielafzettingen zijn te vinden in West-Australië, Queensland en New South Wales. Het Murray Basin in Victoria staat vooral bekend om zijn uitgebreide rutielvoorraden.
• Zuid-Afrika: Zuid-Afrika is een andere prominente producent van rutiel. Het mineraal wordt gevonden in de kustgebieden van KwaZulu-Natal en de Oost-Kaap. De vestiging van Richards Bay Minerals (RBM) in KwaZulu-Natal is een belangrijke bron van rutiel in het land.
• India: India staat bekend om zijn rutielbronnen, vooral in de kustgebieden van Odisha, Tamil Nadu en Kerala. Deze gebieden herbergen aanzienlijke afzettingen van zware mineralen, waaronder rutiel.
• Sierra Leone: Sierra Leone heeft aanzienlijke rutielafzettingen langs de kustlijn. De Sierra Rutielmijn in het zuidwestelijke deel van het land is een grote rutielmijnbouw.
• Oekraïne: Oekraïne herbergt aanzienlijke rutielvoorraden, vooral in de regio Zjytomyr en Volyn. De afzettingen in deze gebieden worden geassocieerd met titaniumrijke stollingsgesteenten.
• Brazilië: Brazilië heeft rutielafzettingen in verschillende staten, waaronder Minas Gerais, Rio de Janeiro en Bahia. De Alto Horizonte-mijn in Minas Gerais is een belangrijke rutielproducent in het land.
• Andere landen: Rutielafzettingen zijn ook te vinden in verschillende andere landen, waaronder de Verenigde Staten (voornamelijk in Florida en Virginia), Madagaskar, Mozambique, China, Sri Lanka, Noorwegen, Canada en nog veel meer.

Het is belangrijk op te merken dat de verspreiding en overvloed van rutielafzettingen binnen elk land kan variëren, en dat voortdurende exploratie-inspanningen nieuwe bronnen kunnen aan het licht brengen in voorheen onontdekte gebieden. De beschikbaarheid van rutiel in verschillende gebieden draagt ​​bij aan het wereldwijde aanbod voor verschillende industriële en commerciële doeleinden.

Referenties

• Bonewitz, R. (2012). Rotsen en mineralen. 2e druk. Londen: DK Publishing.
• Dana, JD (1864). Handleiding voor mineralogie... Wiley.
• Handbookofmineralogy.org. (2019). Handboek van Mineralogie. [online] Beschikbaar op: http://www.handbookofmineralogy.org [Geraadpleegd op 4 maart 2019].
• Mindat.org. (2019): Minerale informatie, gegevens en locaties.. [online] Beschikbaar op: https://www.mindat.org/ [Geraadpleegd. 2019].
• Wikipedia-bijdragers. (2019, 10 juni). Rutiel. In Wikipedia, de vrije encyclopedie. Opgehaald op 22 juni 06, 30:2019, van https://en.wikipedia.org/w/index.php?title=Rutile&oldid=901162262