Het glaucofaan mineraal is vernoemd naar twee Griekse woorden: glaukos, wat “blauwachtig groen” betekent; en phainesthai, wat ‘verschijnen’ betekent. Exemplaren kunnen grijs, lavendelblauw of blauwachtig zwart zijn. Kristallen zijn slanke, vaak latachtige prisma's, met strepen in de lengterichting. Twinning is gebruikelijk. Glaucofaan kan ook massief, vezelig of korrelig zijn. Wanneer ijzer vervangt het magnesium in zijn structuur, het staat bekend als ferroglaucofaan. Glaucofaan komt voor in schisten die worden gevormd door metamorfose onder hoge druk van natriumrijke sedimenten bij lage temperaturen (tot 400°C) of door de introductie van natrium in het proces. Glaucofaan gaat vaak gepaard met jadeiet, bijbal, almandijn en chloriet. Het is een van de mineralen die asbest worden genoemd. Glaucofaan en de bijbehorende mineralen staan bekend als de metamorfe facies van glaucofaan. De aanwezigheid van deze mineralen geeft het temperatuur- en drukbereik aan waaronder metamorfose plaatsvindt.
Naam: Van het Grieks voor blauwachtig groen en verschijnen.
Polymorfisme en reeksen: Vormt een reeks met ferroglaucofaan.
Minerale groep: amfibool (alkali)groep: Fe 2+=(Fe 2+ + Mg) < 0.5; Fe3+=(Fe3+ + Alvi) < 0.3; (Na+K)A < 0.5; NaB ¸ 1.34.
Vereniging: Crossiet, chloriet, bijbal, pumpellyiet, lawsoniet, omfaciet, jadeiet, actinoliet, barroisiet, cummingtoniet, aragoniet.
Inhoud
Chemische eigenschappen van glaucofaan
| Chemische classificatie | Inosilicaten |
| Chemische samenstelling | Na2(Mg3Al2)Si8O22(OH) |
Fysische eigenschappen van glaucophane
| Kleur | Grijs tot lavendelblauw. |
| Streep | Lichtgrijs tot blauwgrijs. |
| Glans | Glasachtig |
| Decollete | Goed op [110] en op [001] |
| doorschijnenheid | Doorschijnend |
| Mohs hardheid | 5 – 6 op Mohs schaal |
| Diagnostische eigenschappen | Onderscheidt zich van andere amfibolen door de opvallende blauwe kleur in het handmonster. Blauw pleochroisme in dunne doorsnede/korrelmontage onderscheidt zich van andere amfibolen. Glaucofaan heeft een langzame lengte, die van Riebeckiet een snelle lengte. Het donkerst wanneer de c-as evenwijdig loopt aan de trillingsrichting van de onderste polarisator (blauw toermalijn is het donkerst met de c-as loodrecht op de trillingsrichting van de polarisator). Er is geen twinning in glaucofaan. Glaucofaan heeft ook een parallelle uitdoving wanneer bekeken onder kruispolen. |
| Crystal-systeem | monoklinische |
| Breuk | Broos – conchoïdaal |
| Dichtheid | 3 - 3.15 |
Optische eigenschappen van glaucofaan
| Kleur / Pleochroïsme | Lavendelblauw, blauw, donkerblauw, grijs of zwart. Duidelijk pleochroïsme: X= kleurloos, lichtblauw, geel; Y= lavendelblauw, blauwgroen; Z= blauw, groenachtig blauw, violet |
| Optische uitsterving | |
| 2V: | Gemeten: 10° tot 80°, berekend: 62° tot 84° |
| RI-waarden: | nα = 1.606 – 1.637 nβ = 1.615 – 1.650 nγ = 1.627 – 1.655 |
| Optisch teken | Biaxiaal (-) |
| Dubbelbreking | δ = 0.021 |
| Reliëf | Gemiddeld |
| Spreiding: | sterke |
Voorval
Kenmerkend voor de blauwschist facies, in voormalige subductiezones in berg riemen; in de groenschist facies en in eclogieten die een retrograde metamorfose hebben ondergaan.
Distributie
Wijdverbreid in sommige berggebieden. Op het eiland Syra, Cycladen, Griekenland. Op tal van locaties in de California Coast Ranges, zoals op het Tiburon-schiereiland en bij Vonsen Ranch, Marin Co., bij Glaucophane Ridge, Panoche Valley, San Benito Co., en nabij Valley Ford, Sonoma Co.; op de Kodiak-eilanden, Alaska, USA. In St. Marcel, Val d'Aosta en Piollore (Biella), Piemonte, Italië. Op Anglesey, Wales. In Japan, in Ubuzan, prefectuur Aichi, en Otakiyama, prefectuur Tokushima.
Referenties
- Bonewitz, R. (2012). Rocks en mineralen. 2e druk. Londen: DK Publishing.
- Handbookofmineralogy.org. (2019). Handboek van Mineralogie. [online] Verkrijgbaar bij: http://www.handbookofmineralogy.org [Betreden 4 maart 2019].
- Mindat.org. (2019). klipzout: Minerale informatie, gegevens en locaties.. [online] Beschikbaar op: https://www.mindat.org/ [Geraadpleegd. 2019].
- Smith.edu. (2019). Geowetenschappen | Smit College. [online] Verkrijgbaar bij: https://www.smith.edu/academics/geosciences [Betreden 15 maart 2019].
