Evaporieten zijn een soort sedimentair gesteente dat ontstaat door de verdamping van water en opgelost achterblijft mineralen en zouten. Deze rotsen bestaan meestal uit mineralen zoals klipzout (steen zout), gips, anhydrieten verschillende kaliumzouten. Evaporieten worden vaak geassocieerd met droge of semi-aride omgevingen waar de verdampingssnelheid groter is dan de neerslagsnelheid.
Definitie en kenmerken:
Evaporieten worden gekenmerkt door hun minerale samenstelling, die wordt gedomineerd door evaporietmineralen. Enkele veel voorkomende verdampingsmineralen zijn:
- Haliet (steenzout): Natriumchloride (NaCl) is het hoofdbestanddeel van haliet. Het vormt kubieke kristallen en wordt vaak aangetroffen in massieve bedden of als kristallijne lagen binnen sedimentaire sequenties.
- Gips: Gips bestaat uit calciumsulfaatdihydraat (CaSO4·2H2O) en vormt vaak platte, doorschijnende kristallen of als massief, fijnkorrelig materiaal.
- Anhydriet: Dit mineraal is samengesteld uit calciumsulfaat (CaSO4) en heeft in vergelijking met gips geen watermoleculen. Anhydriet is te vinden in verschillende kristalvormen en de kleur kan variëren van wit tot blauw.
- Kaliumzouten: Kaliumhoudende zouten, zoals sylviet (kaliumchloride) en carnalliet (een complex chloride), komen ook veel voor in evaporiet deposito's.
Evaporieten vertonen vaak kenmerkende sedimentaire structuren, waaronder nodulaire of kristalpseudomorfen, gelaagdheid en in sommige gevallen ‘zoutkussens’ of diapirs, dit zijn structuren die worden gevormd door de opwaartse beweging van zout als gevolg van het plastische gedrag ervan onder druk.
Vormingsproces:
De vorming van verdamping is nauw verbonden met het verdampingsproces. In droge of semi-aride omgevingen kunnen waterlichamen zoals meren of ondiepe zeeën een hoge verdampingssnelheid ervaren in vergelijking met de toevoer van zoet water door neerslag of instroom uit rivieren. Naarmate water verdampt, worden de opgeloste mineralen en zouten steeds geconcentreerder. Uiteindelijk raakt de oplossing oververzadigd, wat leidt tot het neerslaan van mineralen en de vorming van verdampingsafzettingen.
De volgorde van minerale neerslag volgt vaak een specifiek patroon dat bekend staat als de verdampingsvolgorde. In deze volgorde slaan eerst minder oplosbare mineralen zoals gips en anhydriet neer, gevolgd door meer oplosbare mineralen zoals haliet.
Belang in de geologie:
Evaporieten zijn om verschillende redenen van groot belang in de geologie:
- Economische middelen: Veel verdampingsafzettingen bevatten waardevolle mineralen en zouten die economisch belangrijk zijn. Steenzout en potas zijn bijvoorbeeld essentiële hulpbronnen in verschillende industrieën, waaronder de chemische, landbouw- en voedselverwerkende sector.
- Paleomilieu-indicatoren: De aanwezigheid van verdampers in het geologische archief geeft informatie over de klimaatomstandigheden in het verleden. Het voorkomen ervan duidt op perioden van droogte of aanzienlijke verdamping in de geschiedenis van de aarde.
- Geologische processen: Evaporieten spelen een rol bij geologische processen zoals de vorming van diapirs, die de bovenliggende gesteentelagen kunnen aantasten en kunnen bijdragen aan de ontwikkeling van bepaalde structurele kenmerken in de aardkorst.
- Olie- en gasexploratie: Evaporietafzettingen kunnen de distributie en migratie van vloeistoffen in de ondergrond van de aarde beïnvloeden, wat een impact heeft op de exploratie en winning van olie en gas.
Het begrijpen van de vorming en kenmerken van evaporieten is essentieel voor geologen bij het interpreteren van milieuomstandigheden uit het verleden en het verkennen van potentiële economische hulpbronnen.
Inhoud
Soorten evaporieten
Evaporieten omvatten een verscheidenheid aan minerale samenstellingen, en er vormen zich verschillende soorten evaporieten, afhankelijk van de specifieke combinatie van aanwezige mineralen. Hier zijn enkele veel voorkomende soorten verdampers op basis van hun minerale samenstelling:
- Haliet (steenzout): Haliet is een van de meest voorkomende soorten verdampingsproducten en bestaat voornamelijk uit natriumchloride (NaCl). Het vormt vaak enorme bedden, zoutvlakten en lagen in sedimentaire sequenties.
- Gips: Gips is een ander veel voorkomend verdampingsmineraal, bestaande uit calciumsulfaatdihydraat (CaSO4·2H2O). Het kan zich vormen als platte, doorschijnende kristallen of als een massief, fijnkorrelig materiaal. Gips wordt vaak geassocieerd met sedimentaire omgevingen die gedeeltelijke verdamping ondergaan.
- Anhydriet: Anhydriet is een calciumsulfaatmineraal (CaSO4) dat watermoleculen mist in vergelijking met gips. Het ontstaat in omgevingen waar de verdamping doorgaat tot voorbij het punt van gipsneerslag. Anhydriet kan voorkomen als knobbeltjes, lagen of massieve bedden.
- Kaliumzouten: Potas verwijst naar kaliumhoudende zouten, en verschillende mineralen vallen in deze categorie. Sylviet is bijvoorbeeld een kaliumchloridemineraal dat vaak voorkomt in verdampingsafzettingen. Carnalliet is een ander kaliummineraal, bestaande uit een complex chloride.
- Niter: Niter, of nitratine, is een mineraal dat bestaat uit natriumnitraat (NaNO3). Het kan zich vormen in droge omgevingen waar nitraten zich ophopen door de verdamping van water dat opgeloste nitraatzouten bevat.
- Hoge stoel: Trona is een natriumcarbonaatmineraal (Na3(CO3)(HCO3)·2H2O) dat vaak wordt gevormd in alkalische, zoute meren. Het is economisch belangrijk als bron van natriumcarbonaat, dat in verschillende industriële processen wordt gebruikt.
- Boraten: Sommige verdampingsafzettingen bevatten boraatmineralen, zoals borax (natriumboraatdecahydraat, Na2B4O7·10H2O) en ulexiet (natriumcalciumboraathydraat, NaCaB5O6(OH)6·5H2O). Deze mineralen kunnen neerslaan in omgevingen met hoge concentraties van boronic.
- Epsomiet (Epsom-zout): Epsomiet is een gehydrateerd magnesiumsulfaatmineraal (MgSO4·7H2O) dat zich kan vormen in zoute meren en playa's door de verdamping van magnesiumrijk water.
De specifieke soorten verdampingen die zich op een bepaalde locatie vormen, zijn afhankelijk van factoren zoals de initiële samenstelling van het water, de verdampingssnelheid en de lokale geologische en klimatologische omstandigheden. Evaporietafzettingen zijn divers en hebben belangrijke implicaties voor verschillende industrieën en geologische studies.
Omgevingen van verdampingsformatie
Evaporieten vormen zich doorgaans in omgevingen waar de verdampingssnelheid groter is dan de watertoevoer, wat leidt tot de concentratie en neerslag van opgeloste mineralen. De volgende zijn veelvoorkomende omgevingen waarin verdampingen kunnen ontstaan:
- Zoute meren:
- Zoute meren, vooral die in droge of semi-aride gebieden, zijn gunstige omgevingen voor de vorming van verdamping. Naarmate het water uit deze meren verdampt, neemt de concentratie van opgeloste zouten toe, wat leidt tot het neerslaan van verschillende verdampingsmineralen zoals haliet-, gips- en potaszouten.
- Stranden:
- Playas zijn vlakke, dorre gebieden waar periodieke overstromingen en daaropvolgende verdamping kunnen optreden. Terwijl water van het playa-oppervlak verdampt, worden opgeloste mineralen geconcentreerd, waardoor verdampingsafzettingen ontstaan. Playas worden vaak geassocieerd met de vorming van haliet en andere zouten.
- Sabkha's:
- Sabkhas zijn laaggelegen kustgebieden die onderhevig zijn aan getijdeninvloeden. In deze omgevingen kan zeewater ondiepe depressies infiltreren, en als het water verdampt, blijven mineralen achter. Gips en haliet zijn veel voorkomende verdampers die in sabkha's worden aangetroffen.
- Woestijnbekkens:
- Woestijnbekkens in het binnenland, waar de afvoer beperkt is en de verdampingssnelheid hoog is, zijn bevorderlijk voor de vorming van verdampingen. Deze bassins kunnen kortstondige meren of vijvers bevatten die cycli van vullen en drogen ondergaan, wat leidt tot het neerslaan van zouten.
- Gesloten zeewegen:
- Gesloten zeewegen zijn waterlichamen met een beperkte verbinding met de open oceaan. Wanneer het water in deze zeewegen geïsoleerd raakt en de verdamping groter is dan de instroom, kunnen verdampingsmineralen neerslaan. De Middellandse Zee en de Rode Zee zijn voorbeelden van regio's waar verdampingen zich hebben gevormd in gesloten zeewegen.
- Ondergrondse verdamping:
- Evaporietmineralen kunnen zich ook vormen in ondergrondse omgevingen waar grondwater dat rijk is aan opgeloste mineralen naar de oppervlakte stijgt en verdampt. Dit proces kan leiden tot de vorming van verdampingsafzettingen in grotten of andere ondergrondse omgevingen.
- Zoute pannen:
- Zoutpannen zijn ondiepe, tijdelijke depressies waarin zich zouten kunnen ophopen door de verdamping van stilstaand water. Deze omgevingen komen veel voor in droge gebieden en dragen bij aan de vorming van verschillende verdampingsmineralen.
- Diepe verdampingsbekkens:
- Sommige verdampingen kunnen zich vormen in diepe bassins waar de verdampingssnelheid aanzienlijk is. Deze bekkens kunnen grote watermassa's omvatten, zoals oude zeeën of meren, waar de concentratie van opgeloste mineralen gedurende langere perioden plaatsvindt.
Het begrijpen van de specifieke omstandigheden en omgevingsfactoren van deze omgevingen is cruciaal voor het interpreteren van de geologische geschiedenis van verdampingsafzettingen en voor het identificeren van potentiële economische hulpbronnen. Evaporietformaties bieden waardevolle informatie over vroegere klimaten en geologische processen in verschillende delen van de aarde.
Mineralen in evaporieten
Evaporieten zijn dat wel sedimentair gesteente die ontstaan door het neerslaan van mineralen uit geconcentreerde oplossingen als gevolg van de verdamping van water. In evaporieten kunnen verschillende mineralen worden aangetroffen, afhankelijk van factoren zoals de samenstelling van het oorspronkelijke water, de verdampingssnelheid en lokale geologische omstandigheden. Hier zijn enkele veel voorkomende mineralen die in evaporieten worden aangetroffen:
- Haliet (steenzout):
- Chemische formule: NaCl (natriumchloride)
- kenmerken: Vormt kubusvormige kristallen, vaak voorkomend in massieve bedden of als kristallijne lagen.
- Gips:
- Chemische formule: CaSO₄·2H₂O (calciumsulfaatdihydraat)
- kenmerken: Kan platte, doorschijnende kristallen vormen of voorkomen als massief, fijnkorrelig materiaal. Het wordt vaak geassocieerd met omgevingen die gedeeltelijke verdamping ondergaan.
- Anhydriet:
- Chemische formule: CaSO₄ (calciumsulfaat)
- kenmerken: Ontbreekt aan watermoleculen vergeleken met gips. Anhydriet kan voorkomen in verschillende kristalvormen en kleuren, van wit tot blauw.
- Sylviet:
- Chemische formule: KCl (Kaliumchloride)
- kenmerken: Een kaliumhoudend zout dat een veel voorkomend bestanddeel is van verdampingsafzettingen. Vaak gevonden in combinatie met haliet.
- Carnalliet:
- Chemische formule: KMgCl₃·6H₂O (Kaliummagnesiumchloride-hexahydraat)
- kenmerken: Een complex chloridemineraal dat kalium en magnesium bevat. Het wordt vaak aangetroffen in verdampingsafzettingen, vooral die rijk aan potaszouten.
- Niter (Nitratine):
- Chemische formule: NaNO₃ (natriumnitraat)
- kenmerken: Vormt zich in droge omgevingen waar nitraten zich ophopen door de verdamping van water dat opgeloste nitraatzouten bevat.
- Borax:
- Chemische formule: Na₂B₄O₇·10H₂O (natriumboraatdecahydraat)
- kenmerken: Een boraatmineraal dat zich kan vormen in verdampingsafzettingen. Het is economisch significant en heeft verschillende industriële toepassingen.
- Hoge stoel:
- Chemische formule: Na₃(CO₃)(HCO₃)·2H₂O (natriumcarbonaat/bicarbonaatdihydraat)
- kenmerken: Vaak voorkomend in alkalische, zoute meren. Trona is een bron van natriumcarbonaat dat wordt gebruikt in industriële processen.
- Epsomiet (Epsom-zout):
- Chemische formule: MgSO₄·7H₂O (magnesiumsulfaat-heptahydraat)
- kenmerken: Gehydrateerd magnesiumsulfaat dat ontstaat in zoute meren en playa's door de verdamping van magnesiumrijk water.
- Polyhaliet:
- Chemische formule: K₂Ca₂Mg(SO₄)₄·2H₂O (kaliumcalciummagnesiumsulfaatdihydraat)
- kenmerken: Bevat kalium, calcium en magnesium. Het wordt vaak aangetroffen in verdampingsafzettingen.
Deze mineralen slaan vaak in verschillende volgorden neer, bekend als de verdampingsvolgorde, waarbij eerst minder oplosbare mineralen zoals gips en anhydriet worden gevormd, gevolgd door meer oplosbare mineralen zoals haliet- en potaszouten. De specifieke minerale samenstelling van evaporieten levert waardevolle informatie op over de omgevingsomstandigheden en geologische processen die plaatsvonden tijdens hun vorming.
Geologische processen betrokken
Bij de vorming van verdampers zijn verschillende geologische processen betrokken, voornamelijk aangedreven door de verdamping van water uit verschillende omgevingen. Hier zijn de belangrijkste geologische processen die verband houden met de vorming van evaporieten:
- Waterverdamping:
- Evaporieten ontstaan wanneer water uit een oplossing verdampt, waarbij opgeloste mineralen achterblijven. Dit proces is van cruciaal belang in droge of semi-aride omgevingen waar de verdampingssnelheid groter is dan de watertoevoer.
- Concentratie van opgeloste mineralen:
- Naarmate water verdampt, neemt de concentratie opgeloste mineralen in het resterende water toe. Deze concentratie ontstaat doordat watermoleculen door verdamping verloren gaan, terwijl de mineralen achterblijven.
- Verzadigingspunt:
- Uiteindelijk bereikt de concentratie van opgeloste mineralen in het water een punt waarop de oplossing oververzadigd raakt. Dit betekent dat het water geen opgeloste mineralen meer kan vasthouden, waardoor deze mineralen neerslaan.
- Verdampingsvolgorde:
- Het proces van verdampingsvorming volgt vaak een reeks minerale neerslag, bekend als de verdampingsreeks. Minder oplosbare mineralen zoals gips en anhydriet hebben de neiging eerst neer te slaan, gevolgd door meer oplosbare mineralen zoals haliet. Deze volgorde wordt beïnvloed door de veranderende oplosbaarheid van mineralen naarmate het water verdampt.
- Nodulaire en gelaagde structuren:
- Evaporieten vertonen gewoonlijk onderscheidende sedimentaire structuren, waaronder nodulaire of gelaagde formaties. Er kunnen knobbeltjes ontstaan als gevolg van de periodieke neerslag van mineralen, waardoor ronde structuren in de verdampingsafzetting ontstaan.
- Uitdrogingsscheuren:
- Naarmate het water blijft verdampen, kan het sediment uitdrogen, wat leidt tot de vorming van scheuren in de sedimentlagen. Uitdrogingsscheuren zijn veel voorkomende kenmerken van verdampingsafzettingen en kunnen inzicht verschaffen in de droogomstandigheden tijdens hun vorming.
- Zoutdiapirisme:
- In sommige gevallen, vooral in ondergrondse omgevingen, kunnen zoutlagen door druk plastische vervorming ondergaan, wat leidt tot de opwaartse beweging van zoutmassa's in de vorm van luiers. Dit proces, bekend als zoutdiapirisme, kan de bovenliggende gesteentelagen beïnvloeden en bijdragen aan de structurele complexiteit van sedimentaire bekkens.
- Verdichting en lithificatie:
- Zodra de verdampingsmineralen zijn neergeslagen en zich hebben opgehoopt, kan daaropvolgende begraving door extra sedimenten leiden tot verdichting en verstening, waardoor het losse sediment in vast gesteente wordt omgezet.
- Structurele vervorming:
- Evaporieten kunnen worden onderworpen aan verschillende structurele vervormingsprocessen over geologische tijdschalen. Dit omvat vouwen, breuken en andere tektonische processen die de verspreiding en geometrie van verdampingsafzettingen kunnen beïnvloeden.
- Cyclische afzetting:
- Sommige verdampingsformaties worden in verband gebracht met cyclische afzetting, waarbij afwisselende perioden van verdamping en toevoer van zoet water repetitieve lagen van verdampingsmineralen en ander sedimentair gesteente creëren.
Het begrijpen van deze geologische processen is cruciaal voor het interpreteren van de geschiedenis van verdampingsafzettingen, het reconstrueren van milieuomstandigheden uit het verleden en het identificeren van potentiële economische hulpbronnen binnen deze formaties. Evaporieten zijn waardevolle archieven van de geologische geschiedenis van de aarde en klimaatveranderingen.
Economisch belang
Evaporieten hebben een aanzienlijk economisch belang vanwege de aanwezigheid van waardevolle mineralen en zouten in deze formaties. Het economische gebruik van verdampers strekt zich uit over verschillende industrieën, waardoor ze belangrijk zijn natuurlijke hulpbronnen. Hier zijn enkele belangrijke aspecten van het economische belang van verdampers:
- Zoutproductie:
- Haliet (steenzout) is een belangrijk onderdeel van veel verdampingsafzettingen. Het is een cruciale hulpbron voor de zoutproductie, die wordt toegepast in de voedselverwerking, chemische productie, waterzuivering en het ontdooien van wegen in de winter.
- Potaswinning:
- Evaporietafzettingen bevatten vaak potaszouten zoals sylviet en carnalliet. Potas is een essentiële landbouwmeststof en levert kalium, een essentiële voedingsstof voor plantengroei. De mijnbouw en winning van potas uit evaporieten dragen aanzienlijk bij aan de mondiale landbouw.
- Gips voor bouwmaterialen:
- Gips, een ander veel voorkomend verdampingsmineraal, wordt veelvuldig gebruikt in de bouwsector. Het is een belangrijk onderdeel bij de productie van gips, gipsplaat en cement. Op gips gebaseerde producten dragen bij aan de constructie van gebouwen, infrastructuur en verschillende architectonische elementen.
- Chemische industrie:
- Evaporieten zijn een bron van verschillende chemische verbindingen. Natriumcarbonaat en natriumbicarbonaat verkregen uit trona of natriumnitraat uit niter hebben bijvoorbeeld toepassingen in de chemische industrie voor de productie van wasmiddelen, glas en andere chemische producten.
- Boraatmineralen voor industrieel gebruik:
- Boraatmineralen die in sommige verdampingsafzettingen worden aangetroffen, zoals borax, hebben diverse industriële toepassingen. Boraten worden gebruikt bij de productie van glasvezel, keramiek, wasmiddelen en vlamvertragers.
- Olie- en gasexploratie:
- Evaporietafzettingen kunnen de olie- en gasexploratie beïnvloeden. De aanwezigheid van verdampers kan structurele vallen creëren en de migratie van koolwaterstoffen beïnvloeden. Het begrijpen van de geologie van verdampende gebieden is essentieel voor succesvolle verkenning in deze gebieden.
- Mijnbouw van andere mineralen:
- Sommige verdampingsafzettingen bevatten economisch waardevolle mineralen naast zout en potas. Afzettingen kunnen bijvoorbeeld magnesiumzouten bevatten, lithiumen andere speciale mineralen, die toepassingen hebben in verschillende industrieën.
- Ontziltingsindustrie:
- De ontziltingsindustrie is afhankelijk van de winning van zout uit zout water. Evaporieten, die rijk zijn aan zout, kunnen een potentiële bron zijn voor de productie van zout dat wordt gebruikt bij ontziltingsprocessen.
- Milieu- en waterbehandeling:
- Evaporieten kunnen een rol spelen bij milieubeheer en waterbehandeling. Gips wordt bijvoorbeeld gebruikt om grond te behandelen die is aangetast door sodische omstandigheden, waardoor de structuur en vruchtbaarheid ervan worden verbeterd.
- Paleoklimaatstudies:
- Evaporietafzettingen bieden ook waardevolle informatie voor paleoklimaatstudies. Het onderzoeken van de samenstelling en structuur van oude verdampingen kan inzicht opleveren in klimaatomstandigheden en veranderingen in het milieu in het verleden.
Samenvattend zijn evaporieten niet alleen essentiële geologische archieven, maar ook waardevolle natuurlijke hulpbronnen die aanzienlijk bijdragen aan verschillende industrieën, landbouw en infrastructuurontwikkeling. Het economische belang van verdampers onderstreept de noodzaak van duurzaam beheer en onderzoek van deze geologische formaties.
Casestudies: beroemde evaporietafzettingen
- Permbekken (Verenigde Staten):
- Het Perm-bekken, gelegen in West-Texas en het zuidoosten van New Mexico, bevat uitgebreide verdampingsafzettingen, waaronder dikke sequenties van zout (haliet) en gips. De knipoog Sinkholes, die ontstonden door het oplossen van zoutlagen, zijn opvallende kenmerken in deze regio.
- Qaidam-bekken (China):
- Het Qaidam-bekken, gelegen in het noordoostelijke deel van het Tibetaanse plateau, staat bekend om zijn uitgestrekte zoutvlakten en verdampingsafzettingen. Het is een van de grootste zoute meren in China en is een belangrijke bron van zoutproductie.
- Paradox Basin (Verenigde Staten):
- Het Paradox Basin, dat zich uitstrekt over delen van Colorado, Utah, New Mexico en Arizona, is beroemd om zijn verdampingsafzettingen uit de Pennsylvania- en Perm-periode. Het paradoxale aspect is het naast elkaar bestaan van rijken uranium afzettingen in evaporieten.
- Zechstein-bekken (Europa):
- Het Zechstein-bekken in Europa, vooral in Duitsland en Polen, bevat dikke lagen verdamping uit de late Perm-periode. Dit bekken staat bekend om zijn afzettingen van potaszouten, waaronder sylviet en carnalliet.
Ongebruikelijke verdampingsformaties:
- Atacama-woestijn (Chili):
- De Atacama-woestijn is een van de droogste plekken op aarde en beschikt over uitgestrekte zoutvlakten die bekend staan als salars. Vooral de Salar de Atacama bevat lithiumrijke verdampingsafzettingen, waardoor het een belangrijke bron voor de productie van lithium is.
- Danakil Depressie (Ethiopië):
- De Danakil-depressie is een extreme omgeving die bekend staat om zijn hoge temperaturen en vulkanische activiteit. Het herbergt unieke verdampingsformaties, waaronder uitgestrekte en kleurrijke zoutvlakten minerale afzettingen. De Afar Triple Junction, waar drie tektonische platen samenkomen, draagt bij aan de geologische activiteit in de regio.
- Dode Zee (Jordanië en Israël):
- De dode Zee is een hypersaline meer dat grenst aan Jordanië en Israël. Het is een van de zoutste waterlichamen ter wereld en staat bekend om zijn unieke verdampingsafzettingen, waaronder dikke lagen haliet en mineralen zoals carnalliet. Het zoutgehalte is zo hoog dat mensen moeiteloos aan de oppervlakte kunnen blijven drijven.
- Devil's Golf Course (Californië, VS):
- Gelegen in Death Valley Nationaal Park, de Duivelsgolfbaan is een bijzondere zoutpan met zichtbare halietzoutkristallen. Het zoutoppervlak is zo ruig en scherp dat het een uitdaging is voor golfen, vandaar de naam.
- Richat-structuur (Mauritanië):
- De Richat-structuur, ook wel bekend als het ‘Oog van de Sahara’, is een prominente geologische formatie met een grote cirkelvormige structuur. Hoewel het niet in de eerste plaats een verdampingsformatie is, heeft het concentrische ringen van sedimentair gesteente, waaronder enkele verdampingslagen, die bijdragen aan het unieke uiterlijk.
Deze casestudy's en ongebruikelijke verdampingsformaties benadrukken de diverse geologische omgevingen waarin verdampers kunnen worden gevonden en de buitengewone kenmerken die ze kunnen creëren. Elk van deze locaties biedt inzicht in de geologische geschiedenis en de omgevingsomstandigheden die deze formaties in de loop van de tijd hebben gevormd.
