Wolfraam (W) Erts

Wolfraam, afgekort als W in het periodiek systeem, is een zeldzaam en waardevol metaal dat bekend staat om zijn uitzonderlijke fysische en chemische eigenschappen. Wolfraamerts verwijst naar het natuurlijke gesteente of mineraal dat wolfraam in samengestelde vorm bevat. Wolfraam wordt vaak in de natuur aangetroffen in de vorm van wolfraten, zoals scheeliet (CaWO4) en wolframiet [(Fe,Mn)WO4]. Het is een belangrijk industrieel metaal dat veel wordt gebruikt in verschillende toepassingen vanwege het hoge smeltpunt, de uitstekende thermische en elektrische geleidbaarheid en de opmerkelijke sterkte en hardheid.

Wolfraam heeft een lange gebruiksgeschiedenis, die teruggaat tot de 18e eeuw. Het werd aanvankelijk gebruikt bij de productie van staallegeringen, maar het gebruik ervan is in de loop van de tijd uitgebreid en omvat een breed scala aan toepassingen. Wolfraam wordt vaak gebruikt bij de productie van elektrische draden, gloeilampen en elektrische contacten vanwege het hoge smeltpunt en de elektrische geleidbaarheid. Vanwege zijn uitzonderlijke sterkte en duurzaamheid wordt het ook op grote schaal gebruikt in de lucht- en ruimtevaart- en defensie-industrie voor het maken van stalen hogesnelheidsgereedschappen, raketcomponenten en pantserdoordringende projectielen.

Wolfraamerts wordt doorgaans gewonnen via ondergrondse of dagbouwmethoden, afhankelijk van de locatie en kwaliteit van de afzetting. Na extractie wordt het erts verwerkt via verschillende technieken, waaronder breken, malen en flotatie, om het wolfraammineraal van andere onzuiverheden te scheiden. Het geëxtraheerde wolfraamconcentraat wordt vervolgens verder verwerkt tot wolfraamoxide, een primair tussenproduct dat wordt gebruikt bij de productie van wolfraammetaal en zijn legeringen.

Wolfraam wordt beschouwd als een cruciaal en strategisch metaal vanwege de beperkte beschikbaarheid en het belang ervan in veel moderne technologieën. Als zodanig zijn de winning en verwerking van wolfraam onderworpen aan strikte milieuregels en duurzaamheidspraktijken om een ​​verantwoorde winning en gebruik te garanderen. De mondiale productie van wolfraamerts is relatief klein vergeleken met andere metalen, waarbij China de grootste producent is, gevolgd door Rusland, Canada en Bolivia.

Kortom, wolfraamerts is een waardevolle hulpbron die wordt gewonnen en verwerkt om wolfraam te extraheren, een metaal met uitzonderlijke fysische en chemische eigenschappen. Wolfraam heeft een breed scala aan industriële toepassingen en is van cruciaal belang voor veel moderne technologieën. Verantwoorde mijnbouw- en verwerkingspraktijken zijn belangrijk om de duurzaamheid en beschikbaarheid van dit waardevolle metaal in de toekomst te garanderen.

Geologie en Mineralogie

Wolfraamerts wordt meestal in combinatie met andere gevonden mineralen en rotsen in verschillende geologische omgevingen. De geologie en mineralogie van wolfraam ertsafzettingen kan variëren afhankelijk van het type deposito, dat in drie hoofdtypen kan worden ingedeeld: scharen, ader/stamwerk en porfier.

1. skarn deposito's: Skarn-afzettingen worden gevormd wanneer hydrothermale vloeistoffen rijk aan wolfraam, naast andere mineralen, interageren met carbonaatrijke gesteenten, zoals kalksteen or marmeren. Wolfraamhoudende mineralen, zoals scheeliet of wolframiet, kunnen neerslaan in de skarn-gesteenten en ertslichamen vormen. Skarn-afzettingen worden doorgaans gekenmerkt door contactmetamorfosezones, waar de hydrothermale vloeistoffen de omringende rotsen hebben veranderd en verschillende minerale assemblages hebben gevormd.
2. Afzettingen in aderen/stockwerk: Afzettingen in aderen/stockwork worden gevormd door het binnendringen van wolfraamrijke vloeistoffen in breuken of fouten in de aardkorst. Deze vloeistoffen kunnen wolfraamhoudende mineralen afzetten, waardoor aderachtige structuren of een netwerk van gemineraliseerde breuken ontstaan, bekend als stockwork. Afzettingen in aderen/stockwerk worden doorgaans aangetroffen in graniet of andere opdringerige gesteenten, en kan ook andere mineralen bevatten, zoals kwarts, molybdeniet en fluoriet, naast wolfraammineralen.
3. Porfierafzettingen: Porfierafzettingen worden gevormd door het binnendringen van wolfraamrijke vloeistoffen in grote stollingslichamen, bekend als porfier, die doorgaans worden geassocieerd met magmatische bogen of subductiezones. Deze vloeistoffen kunnen wolfraamhoudende mineralen afzetten, samen met andere mineralen, zoals koper, goud, en molybdeen, in de porfierrotsen. Porfierafzettingen worden gekenmerkt door een verspreid mineralisatiepatroon, waarbij de erts mineralen zijn verspreid door het gesteente in plaats van geconcentreerd in aderen.

De meest voorkomende wolfraammineralen die in wolfraamertsafzettingen worden aangetroffen, zijn scheeliet (CaWO4) en wolframiet [(Fe, Mn) WO4]. Scheeliet is een calciumwolframaatmineraal en wordt meestal aangetroffen in afzettingen van aderen, aderen/stokwerk, terwijl wolframiet een ijzer-mangaanwolframaatmineraal is en vaak wordt aangetroffen in afzettingen van aderen/stokwerk en porfier. Andere wolfraammineralen die in kleinere hoeveelheden kunnen voorkomen, zijn onder meer ferberiet, huebneriet en wolfraam.

De mineralogie van wolfraamertsafzettingen is een belangrijke factor bij het bepalen van de verwerkingsmethoden die worden gebruikt om wolfraam uit het erts te extraheren. Verschillende mineralen kunnen verschillende verrijkingstechnieken vereisen, zoals scheiding door zwaartekracht, flotatie en magnetische scheiding, om de wolfraammineralen te concentreren en onzuiverheden te verwijderen.

Over het algemeen kunnen de geologie en mineralogie van wolfraamertsafzettingen sterk variëren, afhankelijk van het type afzetting en de locatie, en het begrijpen van deze factoren is cruciaal voor de exploratie, winning en verwerking van wolfraamerts.

Gemeenschappelijke wolfraam (W) ertsmineralen

Wolfraam (W) ertsafzettingen kunnen een verscheidenheid aan wolfraamhoudende mineralen bevatten, maar de meest voorkomende zijn scheeliet (CaWO4) en wolframiet [(Fe,Mn)WO4]. Deze mineralen zijn de belangrijkste bronnen van wolfraamproductie en worden doorgaans aangetroffen in verschillende soorten afzettingen en geologische omgevingen.

1. Scheeliet (CaWO4): Scheeliet is een calciumwolframaatmineraal en is het meest voorkomende wolfraammineraal. Het vormt zich meestal in hydrothermische afzettingen, zoals skarns en ader-/stokwerkafzettingen. Scheeliet is meestal kleurloos tot lichtgeel, maar kan ook worden aangetroffen in de kleuren bruin, oranje of groen. Het heeft een relatief hoog soortelijk gewicht, variërend van 5.9 tot 6.1, en is relatief eenvoudig te scheiden van andere mineralen met behulp van zwaartekrachtscheidingstechnieken.
2. Wolframiet [(Fe,Mn)WO4]: Wolframiet is een ijzer-mangaan-wolframaatmineraal en is een andere belangrijke bron van wolfraam. Het vormt zich doorgaans in afzettingen van hydrothermale aderen/stockworks en kan ook voorkomen in afzettingen van porfier. Wolframiet is meestal donkerbruin tot zwart van kleur en heeft een hoger soortelijk gewicht, variërend van 7.1 tot 7.5, waardoor het relatief zwaar is. Wolframiet kan verschillende chemische samenstellingen hebben, met variërende verhoudingen ijzer (Fe) en mangaan (Mn), en wordt op basis van hun Fe:Mn-verhouding in twee hoofdtypen ingedeeld: ferberiet, dat een hoger Fe-gehalte heeft, en huebneriet, dat een hoger Mn-gehalte heeft.
3. ferberiet [FeWO4]: Ferberiet is een ijzerwolframaatmineraal en is een soort wolframiet met een hoger Fe-gehalte. Het komt meestal voor in ader-/stokwerkafzettingen en is donkerbruin tot zwart van kleur. Ferberiet heeft een hoog soortelijk gewicht, variërend van 7.4 tot 7.6, en wordt vaak geassocieerd met andere mineralen, zoals kwarts, smallen fluoriet.
4. Huebneriet [MnWO4]: Huebneriet is een mangaanwolframaatmineraal en is een ander type wolframiet met een hoger Mn-gehalte. Het komt meestal voor in ader-/stokwerkafzettingen en is donkerbruin tot zwart van kleur. Huebnerite heeft een hoog soortelijk gewicht, variërend van 7.1 tot 7.3, en wordt vaak geassocieerd met andere mineralen, zoals kwarts, mica en fluoriet.

Dit zijn de meest voorkomende wolfraammineralen die worden aangetroffen in wolfraamertsafzettingen, maar andere wolfraammineralen, zoals wolfraam (WO3·H2O) en stolziet (PbWO4), kan ook in kleinere hoeveelheden voorkomen. De specifieke mineralogie van een wolfraamafzetting kan variëren afhankelijk van de geologische omgeving, en het begrijpen van de samenstelling en kenmerken van deze mineralen is belangrijk voor de winning en verwerking van wolfraamertsen.

Voorkomen en verspreiding

Wolfraam (W) ertsafzettingen zijn te vinden in verschillende regio's over de hele wereld, waarbij sommige landen grote producenten van wolfraam zijn. Het voorkomen en de verspreiding van wolfraamafzettingen hangen nauw samen met de geologie en tektonische geschiedenis van een regio. Wolfraamafzettingen worden doorgaans geassocieerd met specifieke soorten gesteenten en geologische omgevingen, en de primaire ertsvormingsprocessen omvatten magmatische, hydrothermische en metamorfe processen.

1. Magmatische afzettingen: Wolfraam kan worden geconcentreerd in magmatische intrusies, zoals graniet en pegmatieten, die worden gevormd door de afkoeling en kristallisatie van gesmolten gesteente. Wolfraamrijke magma's kunnen kristalliseren en wolfraamhoudende mineralen vormen, zoals scheeliet en wolframiet, die zich kunnen ophopen in specifieke zones binnen de indringers. Magmatische wolfraamafzettingen zijn relatief zeldzaam, maar kunnen van hoge kwaliteit en economisch significant zijn.
2. Hydrothermische afzettingen: Hydrothermische processen waarbij heet water en vloeistoffen betrokken zijn, kunnen resulteren in de afzetting van wolfraammineralen in aderen en voorraadsystemen. Deze hydrothermale afzettingen kunnen voorkomen in verschillende gesteentesoorten, waaronder sedimentair gesteente, metamorfe gesteenten en stollingsgesteenten. Hydrothermische wolfraamafzettingen worden doorgaans geassocieerd met specifieke typen mineralisatiesystemen, zoals skarns, greisens en kwartsaders, en worden vaak gevormd in combinatie met andere metaalertsen, zoals tin, koper en molybdeen.
3. Metamorfe afzettingen: Wolfraam kan ook worden geconcentreerd tijdens metamorfe processen, waarbij de wijziging van bestaand gesteente als gevolg van hitte, druk en chemische reacties. Metamorfe wolfraamafzettingen kunnen zich vormen in gebieden met hoogwaardige metamorfose, zoals in de kernen van berg gebieden of in contactzones tussen verschillende gesteentesoorten. Metamorfe wolfraamafzettingen worden doorgaans geassocieerd met specifieke soorten metamorfe gesteenten, zoals schisten en gneis, en kunnen worden aangetroffen in zowel hoogwaardige als laagwaardige metamorfe terreinen.

De verspreiding van wolfraamafzettingen is wijdverbreid, met grote producerende landen, waaronder China, Rusland, Canada, Bolivia en Portugal. China is de grootste producent van wolfraam en neemt een aanzienlijk deel van de mondiale wolfraamproductie voor zijn rekening. Andere landen, zoals Rusland en Canada, beschikken ook over aanzienlijke wolfraambronnen en -productie. Wolfraamafzettingen zijn ook in kleinere hoeveelheden in andere regio's van de wereld te vinden.

Het is belangrijk op te merken dat wolfraamafzettingen sterk kunnen variëren in termen van kwaliteit, mineralogie en economische levensvatbaarheid. Sommige afzettingen kunnen erts van hoge kwaliteit bevatten dat gemakkelijk kan worden gewonnen en verwerkt, terwijl andere erts van lagere kwaliteit kunnen bevatten waarvoor complexere en duurdere extractiemethoden nodig zijn. Het voorkomen en de verspreiding van wolfraamafzettingen evolueren voortdurend naarmate nieuwe afzettingen worden ontdekt en technologieën voor extractie en verwerking zich blijven ontwikkelen.

Extractie en verwerking

De winning en verwerking van wolfraamerts omvat verschillende fasen, waaronder mijnbouw, ertsverrijking en metallurgische verwerking. De specifieke gebruikte methoden kunnen variëren afhankelijk van het type en de kwaliteit van het wolfraamerts, evenals de economische en ecologische overwegingen van de afzetting.

1. Mijnbouw: Wolfraamerts wordt doorgaans gewonnen via ondergrondse mijnbouwmethoden, omdat wolfraamafzettingen vaak op aanzienlijke diepten onder het oppervlak worden aangetroffen. Dit omvat het uitgraven van tunnels en schachten om toegang te krijgen tot het ertslichaam. Afhankelijk van de kenmerken van de afzetting kunnen mijnbouwmethoden open stope mining, cut-and-fill mining of blokspeleologie omvatten. Erts wordt doorgaans naar de oppervlakte getransporteerd voor verdere verwerking.
2. Ertsverrijking: Zodra het erts naar de oppervlakte is gebracht, wordt het meestal onderworpen aan verrijking, wat inhoudt dat onzuiverheden worden verwijderd en het erts wordt opgewaardeerd naar een hogere kwaliteit. Veel voorkomende verrijkingsmethoden voor wolfraamerts zijn onder meer scheiding door zwaartekracht, magnetische scheiding en flotatie. Zwaartekrachtscheidingsmethoden, zoals jigging- en schudtafels, worden vaak gebruikt voor grofkorrelig wolfraamerts, terwijl magnetische scheiding kan worden gebruikt om magnetische mineralen uit het erts te verwijderen. Flotatie wordt vaak gebruikt om fijnkorrelig wolfraamerts te scheiden van ganggesteentemineralen.
3. Metallurgische verwerking: Na verrijking wordt het wolfraamerts verder verwerkt via metallurgische methoden om wolfraamconcentraat te verkrijgen, het eindproduct dat wordt gebruikt voor verdere stroomafwaartse verwerking. De meest gebruikelijke methode voor het produceren van wolfraamconcentraat is roosteren en uitlogen. Roosteren omvat het verwarmen van het concentraat tot hoge temperaturen om wolfraammineralen om te zetten in wolfraamzuur, dat kan worden uitgeloogd met water of andere chemicaliën om het oplosbare wolfraamzuur op te lossen. De resulterende oplossing kan verder worden verwerkt om ammoniumparawolframaat (APT) of wolfraamtrioxide (WO3) te produceren, de belangrijkste commerciële producten van wolfraam.
4. Andere verwerkingsmethoden: Afhankelijk van de specifieke vereisten en toepassingen kunnen aanvullende verwerkingsmethoden worden gebruikt om wolfraamproducten verder te verfijnen. APT kan bijvoorbeeld worden omgezet in wolfraammetaal via een proces dat reductie wordt genoemd, waarbij waterstof of koolstof wordt gebruikt om de APT te reduceren tot wolfraampoeder. Wolfraampoeder kan verder worden verwerkt via poedermetallurgische technieken om verschillende wolfraamproducten te produceren, zoals wolfraamlegeringen, wolfraamcarbide en wolfraamfilamenten.

Het is belangrijk op te merken dat de winning en verwerking van wolfraamerts ecologische en sociale gevolgen kan hebben, zoals landverstoring, watervervuiling en gezondheids- en veiligheidsproblemen op het werk. Goede praktijken op het gebied van milieu- en sociaal beheer, inclusief naleving van de regelgeving, terugwinning en rehabilitatie van mijngebieden en verantwoorde afvalverwerking, moeten worden geïmplementeerd om deze gevolgen te minimaliseren en een duurzame winning en verwerking van wolfraamerts te garanderen.

Eigenschappen en kenmerken

Wolfraam (W) is een zeldzaam en dicht metaalelement dat bekend staat om zijn uitzonderlijke eigenschappen en kenmerken. Enkele van de belangrijkste eigenschappen van wolfraam zijn:

1. Hoog smeltpunt: Wolfraam heeft het hoogste smeltpunt van alle bekende elementen, met een smeltpunt van 3,422 graden Celsius (6,192 graden Fahrenheit). Dit maakt het ideaal voor toepassingen bij hoge temperaturen, zoals in de lucht- en ruimtevaart- en defensie-industrie, waar materialen extreme hitte moeten kunnen weerstaan.
2. Hoge dichtheid: Wolfraam is een van de dichtste elementen, met een dichtheid van 19.3 gram per kubieke centimeter. De hoge dichtheid geeft het een uitstekende mechanische sterkte en taaiheid, waardoor het geschikt is voor gebruik in zware machines en apparatuur.
3. Hardheid en slijtvastheid: Wolfraam is een zeer hard en slijtvast materiaal, met een hardheid van 7.5 tot 9.5 op de schaal van Mohs, afhankelijk van de vorm en samenstelling. Wolfraam wordt vaak gebruikt in snijgereedschappen, schuurmiddelen en slijtvaste coatings vanwege de hoge hardheid en slijtvastheid.
4. Uitstekende elektrische geleidbaarheid: Wolfraam heeft een hoge elektrische geleidbaarheid, waardoor het geschikt is voor elektrische en elektronische toepassingen. Wolfraam wordt vaak gebruikt in elektrische draden, gloeidraden voor gloeilampen en bij de productie van elektrische contacten en elektroden.
5. Goede thermische geleidbaarheid: Wolfraam heeft een hoge thermische geleidbaarheid, waardoor het een uitstekend materiaal is voor het geleiden van warmte. Wolfraam wordt gebruikt in toepassingen bij hoge temperaturen, zoals bij de productie van koellichamen voor elektronische apparaten en in de lucht- en ruimtevaartindustrie.
6. Chemische bestendigheid: Wolfraam is zeer goed bestand tegen chemische corrosie, waardoor het geschikt is voor gebruik in corrosieve omgevingen. Wolfraam wordt vaak gebruikt in de chemische en petrochemische industrie, maar ook bij de productie van elektrische draden en componenten die bestand moeten zijn tegen zware chemische omgevingen.
7. Lage thermische uitzettingscoëfficiënt: Wolfraam heeft een lage thermische uitzettingscoëfficiënt, wat betekent dat het bij verhitting zeer weinig uitzet. Deze eigenschap maakt wolfraam geschikt voor gebruik in toepassingen waarbij maatvastheid van cruciaal belang is, zoals in precisie-instrumenten en gereedschappen.
8. Stralingsafschermende eigenschappen: Wolfraam heeft uitstekende stralingsafschermende eigenschappen vanwege de hoge dichtheid en het hoge atoomnummer. Wolfraam wordt gebruikt in toepassingen waar stralingsafscherming vereist is, zoals in de medische en nucleaire industrie.

Over het geheel genomen maakt de unieke combinatie van een hoog smeltpunt, hoge dichtheid, hardheid, uitstekende elektrische en thermische geleidbaarheid, chemische weerstand en stralingsafschermende eigenschappen wolfraam tot een zeer waardevol en veelzijdig materiaal in verschillende industriële en technologische toepassingen.

Gebruik en toepassingen

Wolfraam (W) heeft een breed scala aan toepassingen en toepassingen in verschillende industrieën vanwege zijn uitzonderlijke eigenschappen en kenmerken. Enkele veel voorkomende toepassingen en toepassingen van wolfraam zijn:

1. Elektrische en elektronische toepassingen: Wolfraam wordt gebruikt in elektrische draden, gloeidraden voor gloeilampen en bij de productie van elektrische contacten en elektroden vanwege de hoge elektrische geleidbaarheid en weerstand tegen hoge temperaturen.
2. Snijgereedschappen en schuurmiddelen: Wolfraam wordt gebruikt bij de productie van snijgereedschappen, zoals boren, zagen en slijpstenen, vanwege de hoge hardheid en slijtvastheid. Wolfraamcarbide, een verbinding van wolfraam, wordt ook veel gebruikt in snijgereedschappen en schuurmiddelen.
3. Lucht- en ruimtevaart- en defensietoepassingen: Wolfraam wordt in de lucht- en ruimtevaart- en defensie-industrie gebruikt voor verschillende toepassingen, zoals bij de productie van materialen voor hoge temperaturen, raketmondstukken en pantserdoordringende projectielen, vanwege het hoge smeltpunt, de dichtheid en de hardheid.
4. Gloeidraad in verlichtingstoepassingen: Wolfraam wordt gebruikt als gloeidraad in gloeilampen en halogeenlampen vanwege het hoge smeltpunt en het vermogen om hoge temperaturen te weerstaan ​​zonder te smelten of te verdampen.
5. Koellichamen en toepassingen bij hoge temperaturen: Wolfraam wordt gebruikt bij de productie van koellichamen voor elektronische apparaten, maar ook bij toepassingen bij hoge temperaturen, zoals in ovens, verwarmingselementen en thermokoppels, vanwege het hoge smeltpunt en de thermische geleidbaarheid. en stabiliteit bij hoge temperaturen.
6. Auto- en ruimtevaartcomponenten: Wolfraam wordt gebruikt bij de productie van verschillende auto- en ruimtevaartcomponenten, zoals krukassen, ballastgewichten en balanceergewichten, vanwege de hoge dichtheid en mechanische eigenschappen.
7. Medische toepassingen: Wolfraam wordt gebruikt in medische toepassingen, zoals in stralingsafscherming voor röntgen- en CT-scanapparatuur, maar ook bij de productie van implantaten en protheses, vanwege de hoge dichtheid, stralingsafschermende eigenschappen en biocompatibiliteit.
8. Chemische en petrochemische industrie: Wolfraam wordt in de chemische en petrochemische industrie gebruikt voor toepassingen zoals katalysatoren, elektroden en materialen voor hoge temperaturen, vanwege de chemische weerstand, het hoge smeltpunt en de thermische stabiliteit.
9. Sportuitrusting: Wolfraam wordt gebruikt bij de productie van darts, golfclubgewichten en visgewichten vanwege de hoge dichtheid en het kleine formaat, waardoor bij deze toepassingen een nauwkeurige gewichtsverdeling mogelijk is.
10. Militaire toepassingen: Wolfraam wordt gebruikt in militaire toepassingen, zoals in pantserdoordringende projectielen en penetratoren voor kinetische energie, vanwege de hoge dichtheid en hardheid.

Dit zijn slechts enkele van de vele toepassingen en toepassingen van wolfraam in verschillende industrieën. De unieke combinatie van eigenschappen van wolfraam, waaronder het hoge smeltpunt, de dichtheid, de hardheid, de elektrische en thermische geleidbaarheid, de chemische weerstand en de stralingsafschermende eigenschappen, maken het tot een kritisch en veelzijdig materiaal in veel technologische en industriële toepassingen.

Vat de belangrijkste punten samen

• Wolfraam (W) wordt in verschillende industrieën gebruikt vanwege zijn uitzonderlijke eigenschappen, waaronder een hoog smeltpunt, dichtheid, hardheid, elektrische en thermische geleidbaarheid en chemische weerstand.
• Veel voorkomende toepassingen van wolfraam zijn onder meer elektrische en elektronische toepassingen, snijgereedschappen en schuurmiddelen, ruimtevaart- en defensietoepassingen, gloeidraad in verlichting, koellichamen en toepassingen bij hoge temperaturen, auto- en ruimtevaartcomponenten, medische toepassingen, chemische en petrochemische industrieën, sportuitrusting en militaire toepassingen. toepassingen.
• Wolfraam wordt gebruikt in elektrische draden, gloeidraden voor gloeilampen en de productie van elektrische contacten en elektroden.
• Wolfraam wordt gebruikt in snijgereedschappen, zoals boren en slijpstenen, vanwege de hoge hardheid en slijtvastheid.
• Wolfraam wordt in de lucht- en ruimtevaart- en defensie-industrie gebruikt voor materialen met hoge temperaturen, raketmondstukken en pantserdoordringende projectielen.
• Wolfraam wordt gebruikt als gloeidraad in gloeilampen en halogeenlampen vanwege het hoge smeltpunt en het vermogen om hoge temperaturen te weerstaan.
• Wolfraam wordt gebruikt in koellichamen voor elektronische apparaten en toepassingen bij hoge temperaturen, zoals ovens en verwarmingselementen.
• Wolfraam wordt gebruikt in auto- en ruimtevaartcomponenten, medische toepassingen, de chemische en petrochemische industrie, sportuitrusting en militaire toepassingen.
• De unieke eigenschappen van wolfraam maken het tot een kritisch en veelzijdig materiaal in veel technologische en industriële toepassingen.