Metamorfe gesteenten ontstaan wanneer reeds bestaande gesteenten worden blootgesteld aan intense hitte en druk zonder te smelten. Dit proces kan optreden als gevolg van verschillende factoren, zoals tektonische activiteit, begrafenis en subductie, of contact met heet magma.
Tijdens metamorfose ondergaan de mineralen in het oorspronkelijke gesteente veranderingen in textuur, samenstelling en/of structuur, wat leidt tot de vorming van nieuwe gesteenten met verschillende eigenschappen. De specifieke veranderingen die optreden, zijn afhankelijk van de temperatuur, druk en chemische omgeving van het metamorfe proces.
Er zijn drie hoofdtypen van metamorfose:
Contactmetamorfisme: Dit gebeurt wanneer rotsen worden veranderd door contact met hete magma of lava. De hitte van het magma zorgt ervoor dat de mineralen in het oorspronkelijke gesteente herkristalliseren, wat leidt tot de vorming van nieuwe mineralen en texturen.
Regionaal metamorfisme: Dit vindt plaats wanneer rotsen over een groot gebied worden blootgesteld aan intense druk en hitte, meestal als gevolg van tektonische activiteit. De druk zorgt ervoor dat de mineralen in het oorspronkelijke gesteente in parallelle vlakken worden uitgelijnd, wat leidt tot de ontwikkeling van bladvorming of strepen.
Dynamisch metamorfisme: Dit vindt plaats wanneer rotsen worden blootgesteld aan intense druk en schuifspanning langs breukzones. De druk en schuifkracht zorgen ervoor dat de mineralen in het oorspronkelijke gesteente vervormen en herkristalliseren, wat leidt tot de vorming van nieuwe mineralen en texturen.
Voorbeelden van veel voorkomende metamorfe gesteenten zijn onder meer marmer, dat ontstaat uit kalksteen dat wordt blootgesteld aan hoge hitte en druk, en leisteen, dat ontstaat uit schalie die wordt onderworpen aan regionaal metamorfisme.
.
