Lazuriet is lid van sodalite groep in veldspaatmineraal, ook is het tectosilicaat met de formule (Na,Ca)8[(S,Cl,SO4,OH)2|(Al6Si6O24)]. Een natriumcalciumaluminosilicaat, lazuriet, is het hoofdbestanddeel van de edelsteen lapis lazuli en verklaart de intens blauwe kleur van de steen, hoewel lapis lazuli doorgaans ook bevat pyriet, calciet, sodalite en haüyne. Lazuriet-exemplaren zijn altijd diep of levendig blauw.
Men dacht dat verschillende kristallen zeldzaam waren totdat in de jaren negentig grote aantallen uit de mijnen in Badakhshan, Afghanistan, werden gehaald. Deze zijn meestal dodecaëdrische en zijn zeer gewild. De meeste lazuriet is massief of komt voor in verspreide granen. Lapis lazuli is relatief zeldzaam. Het vormt zich in kristallijne kalksteen als een product van contactmetamorfose. De beste kwaliteit lapis lazuli is donkerblauw met kleine stukjes calciet en pyriet. Naast het gebruik als edelsteen werd lapis lazuli gebruikt als een van de eerste oogschaduws. (Bonewitz, 1990)
Lazuriet kristalliseert in het isometrische systeem, hoewel het goed gevormde kristallen zijn. Over het algemeen vormen massieve en kostbare stenen de massa van lapis lazuli.
Naam: Vanwege de kleurgelijkenis met azurite, genoemd naar het Perzische lazhward, voor blauw
Vereniging: Calciet, pyriet, diopside, humiet, forsteriet, hauyne, Moskoviet
Polymorfisme en reeksen: Trikliene en monokliene polymorfen zijn bekend
Minerale groep: Sodalietgroep
Diagnostische functies: Gekenmerkt door zijn blauwe kleur en de aanwezigheid van bijbehorend pyriet.
Lazuriet Samenstelling: Na4-5Al3Si3012S, met kleine hoeveelheden van de sodaliet- en hauynietmoleculen in isomorfe vervanging.
kristallografie: Isometrisch. Kristallen zeldzaam, meestal dodecaëdrische. Meestal massief, compact.
Inhoud
Chemische eigenschappen
| Chemische classificatie | Tectosilicaat |
| Formule | (Na,Ca)8[(S,Cl,SO4,OH)2|(Al6Si6O24)] |
| Geïdealiseerde formule | Na3Ca(Si3Al3)O12S |
| Veel voorkomende onzuiverheden | Fe,Mg,K,H2O |
Lazuriet Fysieke eigenschappen
| Kleur | Ultramarijn, nachtblauw, blauwgroen, groen |
| Streep | Helderblauw voor Lazurite, wit voor de kleincellige Hauynes |
| Glans | Harsachtig |
| Decollete | Imperfect/Redelijk Imperfect op {110} |
| doorschijnenheid | Ondoorzichtig |
| Mohs hardheid | 5 - 5,5 |
| Crystal-systeem | Isometrische |
| Vasthoudendheid | Bros |
| Dichtheid | 2.38 – 2.45 g/cm3 (gemeten) 2.4(1) g/cm3 (berekend) |
| Breuk | Sub-conchoïdaal |
Lazuriet optische eigenschappen
| Type | Isotrope |
| Kristal gewoonte | Kristallen komen voor als dodecaëders, of zelden als kubussen; korrelig, verspreid of massaal |
| RI-waarden: | n=1.502–1.522 |
| Dubbelbreking | Isotrope mineralen hebben geen dubbele breking |
| Reliëf | Laag |
| Twinning | Geen waargenomen |
Voorval
Lazuriet is een zeldzaam mineraal dat meestal voorkomt in kristallijne kalksteen als product van contactmetamorfose. Lapis lazuli is meestal een mengsel van lazuriet met kleine hoeveelheden calciet, pyroxeenen andere silicaten, en bevat gewoonlijk kleine verspreide deeltjes pyriet. De beste kwaliteit lapis lazuli komt uit het noordoosten van Afghanistan. Ook gevonden bij het Baikalmeer, Siberië; en in Chili.
Gebruikt gebied
Lapis lazuli wordt zeer gewaardeerd als siersteen, voor houtsnijwerk enz. Als poeder werd het vroeger gebruikt als ultramarijn verfpigment. Nu wordt ultramarijn kunstmatig geproduceerd.
Distributie
- Uitzonderlijke kristallen uit Sar-e-Sang, provincie Badakhshan, Afghanistan.
- Goed gekristalliseerd materiaal uit de stroomgebieden van de rivieren Slyudyanka en Bystraya, Sayan-gebergte, nabij het Baikalmeer, Siberië, Rusland.
- In Lyadzhuar-Darinsk, nabij Ishkashima, Pamirgebergte, Tadzjikistan.
- Van Monte Somma, Campania, en in de Alban Hills, Lazio, Italië.
- In de VS, bij Ontario Peak en Cascade Canyon, San Bernardino Co., Californië, en op Noord-Italiaans Berg, Gunnison Co., Colorado.
- In Canada, ongeveer 15 km ten noorden van Lake Harbour, Ba±n Island, Northwest Territory.
- In Thabapin, nabij Mogok, Myanmar (Birma).
- Van langs de Cazadero-rivier, nabij Ovalle, Chili.
Referenties
- Bonewitz, R. (2012). Rocks en mineralen. 2e druk. Londen: DK Publishing.
- Dana, JD (1864). Handleiding voor mineralogie... Wiley.
- Handbookofmineralogy.org. (2019). Handboek van Mineralogie. [online] Beschikbaar op: http://www.handbookofmineralogy.org [Geraadpleegd op 4 maart 2019].
- Mindat.org. (2019): Minerale informatie, gegevens en locaties.. [online] Beschikbaar op: https://www.mindat.org/ [Geraadpleegd. 2019].
