Cadmium (Cd)-erts

Cadmium is een chemisch element met het symbool “Cd” en atoomnummer 48. Het is een zacht, blauwachtig wit metaal dat behoort tot de groep overgangsmetalen in het periodiek systeem. Cadmium werd in 1817 ontdekt door de Duitse chemicus Friedrich Stromeyer en heeft sindsdien ondanks zijn bekende toxiciteit verschillende industriële toepassingen gevonden.

In zijn pure vorm is cadmium relatief zeldzaam in de aardkorst en komt het in lage concentraties voor. Het wordt echter vaak aangetroffen als een ondergeschikte component in zink, leiden en koper ertsen, waaruit het als bijproduct wordt gewonnen tijdens het raffinageproces. Vanwege zijn vermogen om legeringen te vormen met andere metalen en zijn weerstand tegen corrosie, wordt cadmium van oudsher in verschillende industrieën gebruikt.

Een van de belangrijkste historische toepassingen van cadmium was in pigmenten, vooral voor het creëren van felgele, oranje en rode kleuren in verven en keramiek. Vanwege de hoge toxiciteit en potentiële gezondheidsrisico's is het gebruik ervan in dit opzicht de laatste tijd echter aanzienlijk afgenomen.

In moderne industrieën wordt cadmium voornamelijk gebruikt bij de productie van nikkel-cadmium (NiCd) batterijen. Deze batterijen werden veel gebruikt in draagbare elektronica en andere toepassingen vanwege hun hoge energiedichtheid en lange levensduur. Als reactie op de bezorgdheid over het milieu en de gevaarlijke aard van cadmium zijn andere batterijtechnologieën, zoals lithium-ionbatterijen, echter steeds gangbaarder geworden.

Naast batterijen heeft cadmium ook toepassingen bij het galvaniseren, waar het wordt gebruikt om een ​​beschermende coating op verschillende metalen aan te brengen. Het wordt ook gebruikt in sommige soorten halfgeleiders en fotovoltaïsche cellen voor de omzetting van zonne-energie.

Een van de meest kritische aspecten van cadmium is de toxiciteit ervan. Cadmium en zijn verbindingen zijn zeer giftig voor mensen en vele andere levende organismen. Langdurige blootstelling aan cadmium kan tot ernstige gezondheidsproblemen leiden, vooral als het de nieren en botten aantast. Inademing van cadmiumdampen of inname van met cadmium verontreinigd voedsel of water zijn veel voorkomende blootstellingsroutes voor mensen.

Vanwege het gevaarlijke karakter ervan hebben veel landen strikte regels ingevoerd voor het gebruik en de verwijdering van cadmium en cadmiumhoudende producten om de menselijke gezondheid en het milieu te beschermen.

Concluderend is cadmium een ​​uniek element met zowel gunstige industriële eigenschappen als aanzienlijke gezondheids- en milieurisico's. Het begrijpen van de eigenschappen, bronnen en potentiële gevolgen ervan is essentieel voor het garanderen van verantwoord gebruik en behandeling om de menselijke gezondheid te beschermen en het milieu te behouden.

Chemische eigenschappen van cadmium

Cadmium (Cd) is een overgangsmetaal met verschillende chemische eigenschappen. Hier zijn enkele belangrijke kenmerken van cadmium vanuit chemisch oogpunt:

1. Atoomnummer en massa: Cadmium heeft een atoomnummer van 48 en een atoommassa van ongeveer 112.41 g/mol.
2. Elektronische configuratie: De elektronenconfiguratie van cadmium is [Kr] 4d^10 5s^2, wat betekent dat het twee elektronen in de buitenste schil heeft.
3. Valentie-elektronen: Cadmium heeft twee valentie-elektronen in de buitenste schil, gelegen in de 5s-orbitaal.
4. Oxidatie Staten: De meest voorkomende oxidatietoestand van cadmium is +2, waarbij het zijn twee valentie-elektronen verliest om Cd^2+-ionen te vormen. Cadmium kan ook in andere oxidatietoestanden voorkomen, zoals +1 en +3, maar deze komen minder vaak voor.
5. reactiviteit: Cadmium is een relatief reactief metaal, maar niet zo reactief als alkalimetalen of andere overgangsmetalen. Het vormt gemakkelijk verbindingen met andere elementen.
6. Corrosiebestendigheid: Een van de opmerkelijke eigenschappen van cadmium is de uitstekende weerstand tegen corrosie. Deze eigenschap maakt het waardevol in verschillende industriële toepassingen, met name voor het plateren van metalen om ze tegen corrosie te beschermen.
7. Vorming van complexen: Cadmium kan stabiele complexen vormen met verschillende liganden vanwege het vermogen om zijn twee valentie-elektronen te doneren. Deze complexen hebben toepassingen in de analytische chemie en industriële processen.
8. Reactie met zuurstof: Cadmium reageert gemakkelijk met zuurstof in de lucht en vormt een dunne oxidelaag op het oppervlak. Deze oxidelaag biedt enige bescherming tegen verdere corrosie.
9. oplosbaarheid: Sommige cadmiumverbindingen, vooral zouten, zijn oplosbaar in water. De oplosbaarheid hangt af van de specifieke verbinding en omstandigheden.
10. Toxiciteit: Cadmium en zijn verbindingen zijn zeer giftig voor mensen en andere levende organismen. De toxiciteit wordt voornamelijk toegeschreven aan het vermogen om verschillende biologische processen te verstoren en de neiging zich in de loop van de tijd in het lichaam op te hopen.

Vanwege de toxiciteit ervan zijn het gebruik en de blootstelling aan cadmium streng gereguleerd om de menselijke gezondheid en het milieu te beschermen. Industrieën die met cadmium of cadmiumhoudende materialen werken, moeten strikte veiligheidsrichtlijnen volgen om het risico van blootstelling aan dit gevaarlijke metaal te minimaliseren.

Voorkomen en bronnen van cadmium

Cadmium is relatief zeldzaam in de aardkorst en komt in lage concentraties voor. Het wordt niet aangetroffen als een natuurlijk metaal, maar wordt vaak aangetroffen als een ondergeschikt onderdeel in verschillende metalen mineralen en ertsen. Hier zijn de belangrijkste voorkomens en bronnen van cadmium:

1. Zink-, lood- en koperertsen: De primaire bron van cadmium is een bijproduct tijdens de winning en raffinage van zink-, lood- en kopererts. Cadmium is vaak als onzuiverheid in deze ertsen aanwezig. Wanneer deze metalen worden gewonnen, wordt tijdens het proces ook cadmium gewonnen en gescheiden.
2. Sphaleriet (zinkmengsel): De belangrijkste minerale bron van cadmium is sphaleriet, een zinksulfidemineraal (ZnS). Sphaleriet kan verschillende hoeveelheden cadmium als onzuiverheid bevatten, en wanneer zink uit sfaleriet wordt geëxtraheerd, wordt ook cadmium verkregen.
3. Greenockiet: Greenockiet is een zeldzaam mineraal dat een directe bron van cadmium is. Het is een cadmiumsulfide-mineraal (CdS) en vormt een secundair mineraal in bepaalde hydrothermale bronnen ertsafzettingen.
4. Cadmiumhoudende mineralen: Cadmium kan ook in sporenhoeveelheden worden aangetroffen in andere mineralen, waaronder wurtziet (een ander zinksulfide), evenals in bepaalde fosfaatmineralen en ijzer-nikkel-kobaltertsen.
5. Fosfaatmeststoffen: In sommige gevallen kan cadmium aanwezig zijn in fosfaatmeststoffen. De aanwezigheid van cadmium in meststoffen kan leiden tot ophoping ervan in de bodem, wat mogelijk gevolgen heeft voor gewassen en voedsel.
6. Industriële emissies: Cadmium komt in het milieu terecht via industriële processen zoals mijnbouw, smelten en de verbranding van fossiele brandstoffen. Bij deze activiteiten kunnen cadmiumhoudend stof en dampen vrijkomen, wat kan leiden tot potentiële milieuverontreiniging.
7. Afval en stortplaatsen: Onjuiste verwijdering van cadmiumhoudende producten, zoals batterijen en elektronisch afval, kan bijdragen aan cadmiumvervuiling in bodem- en waterlichamen.
8. Naturel Verwering: Cadmium kan ook via natuurlijke processen, waaronder verwering, in het milieu terechtkomen rotsen en mineralen die cadmium bevatten.

Eenmaal in het milieu terechtgekomen, kan cadmium lange tijd blijven bestaan ​​en via de lucht en het water worden getransporteerd. Het kan de bodem, waterlichamen en de voedselketen verontreinigen, wat aanzienlijke risico's met zich meebrengt voor de menselijke gezondheid en het ecosysteem. Vanwege het toxische karakter ervan zijn het beheer en de controle van cadmiumbronnen en de veilige verwijdering ervan van cruciaal belang om schadelijke effecten op zowel de menselijke gezondheid als het milieu te voorkomen.

Cadmiummineralen

Cadmium wordt vaak aangetroffen als onzuiverheid in verschillende mineralen en komt niet zelf als primair mineraal voor. De belangrijkste cadmiummineralen worden doorgaans geassocieerd met zink-, lood- en koperertsen. Hier zijn enkele van de belangrijkste cadmiummineralen:

1. Sphaleriet (zinkmengsel) – Chemische formule: (Zn,Fe)S Sphaleriet is de belangrijkste minerale bron van cadmium. Het is een zinksulfidemineraal en bevat gewoonlijk kleine hoeveelheden cadmium als onzuiverheid. Wanneer zink tijdens het raffinageproces uit sphaleriet wordt gewonnen, ontstaat ook cadmium als bijproduct.
2. Greenockiet – Chemische formule: CdS Greenockiet is een zeldzaam mineraal en is de enige directe minerale bron van cadmium. Het is een cadmiumsulfide-mineraal en wordt als secundair mineraal gevormd in bepaald hydrothermisch erts deposito's. Vanwege zijn felgele kleur wordt greenockiet soms gebruikt als een klein erts van cadmium en als verzamelmineraal.
3. Wurtziet – Chemische formule: (Zn,Fe)S Wurtziet is een ander zinksulfidemineraal dat cadmium als onzuiverheid kan bevatten, vergelijkbaar met sphaleriet. Het komt minder vaak voor dan sphaleriet, maar kan nog steeds een bron van cadmium zijn tijdens de zinkextractie.
4. Hawleyiet – Chemische formule: CdS Hawleyiet is een zeldzaam cadmiumsulfide-mineraal dat zich kan vormen als een secundair mineraal in hydrothermische omgevingen bij lage temperaturen. Het wordt meestal aangetroffen in combinatie met andere cadmiummineralen en zinkertsen.
5. Cadmite – Chemische formule: CdCO3 Cadmiet is een cadmiumcarbonaatmineraal, maar het is relatief zeldzaam. Het kan als secundair mineraal worden aangetroffen in de oxidatiezones van sommige cadmiumrijke ertsafzettingen.
6. Monteponiet – Chemische formule: CdO Monteponiet is een zeldzaam cadmiumoxidemineraal en het voorkomen ervan is nauw verbonden met andere cadmiummineralen en zinkertsen.

Het is belangrijk op te merken dat cadmiummineralen doorgaans niet specifiek worden gewonnen vanwege hun cadmiumgehalte. In plaats daarvan wordt cadmium voornamelijk verkregen als bijproduct tijdens de winning en raffinage van zink-, lood- en koperertsen. De concentratie cadmium in deze mineralen kan variëren, en de specifieke mineralen die cadmium bevatten, zijn afhankelijk van de geologische omstandigheden van de ertsafzetting.

Mijnbouw en winning van cadmiumerts

De mijnbouw en extractie van cadmiumerts omvatten verschillende stappen en processen om cadmium als waardevol bijproduct te verkrijgen. De belangrijkste bron van cadmium is als onzuiverheid in zink-, lood- en koperertsen. Hier is een overzicht van het typische mijnbouw- en extractieproces voor cadmium:

1. Verkenning en locatieselectie: De eerste stap is het identificeren van potentiële ertsafzettingen die mogelijk cadmium bevatten. Geologen en mijnbouwbedrijven gebruiken verschillende exploratietechnieken, zoals geofysisch onderzoek, boren en geologische kartering, om de aanwezigheid en omvang van cadmiumhoudende mineralen in de ertsafzettingen te beoordelen.
2. Mijn ontwikkeling: Zodra een geschikte ertsafzetting is geïdentificeerd, doorloopt de locatie de mijnontwikkelingsfase. Dit omvat het aanleggen van toegangswegen, het ontwikkelen van ondergrondse tunnels of dagbouwmijnen en het opzetten van infrastructuur voor mijnbouwactiviteiten.
3. Ertsextractie: Cadmiumerts wordt doorgaans samen met zink-, lood- of kopererts gewonnen. Afhankelijk van de specifieke ertsafzetting kunnen verschillende mijnbouwmethoden worden gebruikt, zoals ondergrondse mijnbouw voor diepe ertsafzettingen of dagbouw voor ondiepe ertslichamen.
4. Erts breken en malen: Het gewonnen erts wordt vervolgens vermalen en vermalen tot een fijn poeder om het oppervlak te vergroten voor latere verwerking. Deze stap zorgt voor een efficiënte vrijgave van de waardevolle mineralen, waaronder cadmium.
5. Flotatie: Het gebroken en gemalen erts ondergaat een proces dat flotatie wordt genoemd. Bij dit proces worden chemicaliën en reagentia aan de ertsslurry toegevoegd om omstandigheden te creëren waarin waardevolle mineralen (zoals zink-, lood- en kopersulfiden) selectief worden gescheiden van andere niet-waardevolle mineralen.
6. Concentratie: Het flotatieproces resulteert in een concentraat dat verschillende metalen bevat, waaronder cadmium. Het concentraat wordt verder verwerkt om het cadmiumgehalte te verhogen en onzuiverheden te verwijderen.
7. Roosteren: Het concentraat kan worden geroosterd, een proces bij hoge temperatuur waarbij het wordt verwarmd in aanwezigheid van lucht of zuurstof. Roosteren zet cadmiumsulfidemineralen (zoals greenockiet) om in cadmiumoxide (CdO).
8. Reductie en smelten: Het geroosterde concentraat wordt gemengd met koolstof en in een oven verwarmd om het cadmiumoxide te reduceren tot metallisch cadmium. Het cadmium verdampt en wordt vervolgens gecondenseerd om cadmiummetaal te vormen.
9. Refining: Het verkregen cadmiummetaal kan verder worden verfijnd om eventuele resterende onzuiverheden te verwijderen en de zuiverheid ervan te garanderen.
10. Herstel van bijproducten: Het primaire doel van de mijnbouw van cadmiumerts is het verkrijgen van andere waardevolle metalen zoals zink, lood of koper. Cadmium wordt beschouwd als een waardevol bijproduct van dit proces en de winning ervan is economisch haalbaar vanwege de industriële toepassingen ervan.
11. Milieuoverwegingen: Gedurende het gehele mijnbouw- en winningsproces worden maatregelen genomen om de milieueffecten, zoals stof- en watervervuiling, te beperken. Verantwoorde mijnbouwpraktijken omvatten het terugwinnen en rehabiliteren van de mijnsite om de milieueffecten op de lange termijn te minimaliseren.

Vanwege de giftige aard van cadmium en de potentiële impact ervan op de menselijke gezondheid en het milieu, moeten tijdens het gehele mijnbouw- en extractieproces de juiste veiligheidsprotocollen en -voorschriften worden gevolgd om werknemers en het omliggende ecosysteem te beschermen.

Verwerking en raffinage van cadmiumerts

Bij de verwerking en raffinage van cadmiumerts zijn verschillende stappen nodig om cadmium in zijn pure vorm te extraheren. Zoals eerder vermeld, wordt cadmium doorgaans verkregen als bijproduct tijdens de extractie van zink-, lood- of koperertsen. Hier is een overzicht van het typische verwerkings- en raffinageproces voor cadmium:

1. Voorbereiding van erts: Cadmiumerts wordt eerst vermalen en vermalen tot een fijn poeder om het oppervlak te vergroten voor latere verwerking. Deze stap zorgt voor een efficiënte vrijgave van de waardevolle mineralen, waaronder cadmium.
2. Flotatie: Het gebroken en gemalen erts ondergaat een proces dat flotatie wordt genoemd. Bij dit proces worden chemicaliën en reagentia aan de ertsslurry toegevoegd om omstandigheden te creëren waarin waardevolle mineralen (zoals zink-, lood- en kopersulfiden) selectief worden gescheiden van andere niet-waardevolle mineralen.
3. Concentratie: Het flotatieproces resulteert in een concentraat dat verschillende metalen bevat, waaronder cadmium. Het concentraat wordt verder verwerkt om het cadmiumgehalte te verhogen en onzuiverheden te verwijderen.
4. Roosteren: Het concentraat kan worden geroosterd, een proces bij hoge temperatuur waarbij het wordt verwarmd in aanwezigheid van lucht of zuurstof. Roosteren zet cadmiumsulfidemineralen (zoals greenockiet) om in cadmiumoxide (CdO).
5. Reductie: Het geroosterde concentraat, dat cadmiumoxide bevat, wordt gemengd met koolstof (meestal in de vorm van cokes) en in een oven verwarmd. De koolstof werkt als een reductiemiddel en reageert met het cadmiumoxide om metallische cadmiumdamp te produceren.
6. Condensatie en verzameling: De cadmiumdamp die tijdens het reductieproces ontstaat, wordt vervolgens afgekoeld en gecondenseerd tot een vaste vorm. Dit gecondenseerde cadmium wordt opgevangen en verder verwerkt.
7. Refining: Het verkregen cadmiummetaal kan verder worden verfijnd om eventuele resterende onzuiverheden te verwijderen en de zuiverheid ervan te garanderen. Er kunnen verschillende raffinagetechnieken worden gebruikt, zoals:
   • Elektrolytische raffinage: Elektrolyse wordt gebruikt om het cadmiummetaal verder te zuiveren. Het cadmium wordt opgelost in een geschikte elektrolyt en er wordt een elektrische stroom door de oplossing geleid, waardoor de cadmiumionen naar de kathode migreren en zuiver cadmium afzetten.
   • Zoneverfijning: Zoneraffinage is een andere methode die wordt gebruikt om cadmium te raffineren. Bij deze techniek beweegt een verwarmde zone door het cadmium, waardoor onzuiverheden naar het einde van het monster migreren, waar ze worden verwijderd en een gezuiverd cadmiummonster achterblijft.
8. Eindproduct: Het eindresultaat van de verwerking en raffinage van cadmiumerts is zeer zuiver cadmiummetaal, klaar voor gebruik in verschillende industriële toepassingen.

Gedurende het hele verwerkings- en raffinageproces moeten strikte veiligheidsprotocollen en milieuvoorschriften worden gevolgd om de veiligheid van werknemers te garanderen, het milieu te beschermen en potentiële gevaren in verband met cadmium en zijn verbindingen te beheersen.

Cadmiumertsreserves en productien

Cadmium wordt doorgaans niet als primair metaal gewonnen, maar wordt verkregen als bijproduct tijdens de extractie en verwerking van zink-, lood- en koperertsen. Als gevolg hiervan worden de cadmiumertsreserves vaak in verband gebracht met de reserves van deze basismetalen.

De reserves en productie van cadmiumerts worden beïnvloed door verschillende factoren, waaronder de vraag naar zink, lood en koper, technologische vooruitgang, mijnbouweconomie en milieuregelgeving. De beschikbaarheid van cadmium kan van jaar tot jaar variëren op basis van deze factoren en de mondiale marktomstandigheden.

China, Australië, Canada, Peru en de Verenigde Staten zijn van oudsher enkele van de belangrijkste producenten van zink-, lood- en koperertsen, en dragen dus ook bij aan de mondiale cadmiumproductie. Bovendien hebben sommige andere landen mogelijk een kleinere cadmiumproductie als bijproduct van hun metaalmijnactiviteiten.

Het is belangrijk op te merken dat de productie van cadmium onderworpen is aan strikte regelgeving vanwege de giftige aard ervan, en dat er maatregelen worden genomen om veilige hantering, verwijdering en milieubescherming te garanderen.

Industrieel gebruik van cadmium

Cadmium heeft, ondanks zijn giftige aard, verschillende industriële toepassingen gevonden vanwege zijn unieke eigenschappen. Het is echter belangrijk op te merken dat veel van deze toepassingen in de loop van de tijd zijn afgenomen of op alternatieven zijn overgegaan vanwege de gezondheids- en milieuproblemen die met cadmium gepaard gaan. Hier zijn enkele van de historische en huidige industriële toepassingen van cadmium:

1. Batterijen: Historisch gezien werd cadmium veel gebruikt in oplaadbare nikkel-cadmium (NiCd) batterijen. NiCd-batterijen werden vaak gebruikt in draagbare elektronische apparaten, zoals camera's, mobiele telefoons en laptops, vanwege hun hoge energiedichtheid en het vermogen om te worden opgeladen. De afgelopen jaren is het gebruik van NiCd-batterijen echter afgenomen vanwege milieuoverwegingen, en zijn ze grotendeels vervangen door andere batterijtechnologieën zoals lithium-ionbatterijen.
2. electroplating: Cadmium heeft een uitstekende corrosieweerstand, waardoor het geschikt is voor galvanische toepassingen. Het wordt gebruikt als beschermende coating voor verschillende metalen, zoals staal, om corrosie te voorkomen en het uiterlijk van het oppervlak te verbeteren. Galvaniseren met cadmium is nu echter minder gebruikelijk vanwege milieu- en gezondheidsproblemen.
3. Pigmenten: In het verleden werden cadmiumverbindingen gebruikt als pigmenten in verven, coatings en kunststoffen om felgele, oranje en rode kleuren te produceren. Het gebruik van op cadmium gebaseerde pigmenten is echter aanzienlijk afgenomen vanwege hun toxiciteit, en ze zijn grotendeels vervangen door alternatieve, niet-giftige pigmenten.
4. Legeringen: Cadmium kan worden gelegeerd met andere metalen om hun eigenschappen te verbeteren. Cadmium wordt bijvoorbeeld gebruikt als component in sommige legeringen met een laag smeltpunt, zoals soldeer- en smeltbare legeringen.
5. Halfgeleiders: Cadmiumsulfide (CdS) is een halfgeleidermateriaal dat is gebruikt in bepaalde opto-elektronische apparaten, zoals fotovoltaïsche cellen (zonnecellen), lichtsensoren en fotocellen. Voor deze toepassingen worden nu echter vaker alternatieve halfgeleidermaterialen gebruikt.
6. Stabilisatoren en additieven: Cadmiumverbindingen zijn gebruikt als stabilisatoren en additieven in kunststoffen en bepaalde industriële processen. Het gebruik ervan is echter afgenomen vanwege gezondheids- en milieuproblemen.

Het is belangrijk om te herhalen dat veel van deze toepassingen steeds meer onder de loep zijn genomen vanwege de giftige aard van cadmium. Als reactie hierop zijn er pogingen ondernomen om het cadmiumgebruik in verschillende industrieën te verminderen of te elimineren en het te vervangen door veiligere alternatieven. Deze inspanningen zijn gericht op het beschermen van de menselijke gezondheid, het voorkomen van milieuverontreiniging en het bevorderen van duurzame praktijken.

Samenvatting van de belangrijkste punten

1. Cadmium: Cadmium is een zacht, blauwachtig wit metaal met het chemische symbool “Cd” en atoomnummer 48. Het is een overgangsmetaal en is relatief zeldzaam in de aardkorst.
2. Voorval: Cadmium wordt vaak aangetroffen als onzuiverheid in zink-, lood- en koperertsen, in plaats van als primair mineraal. De belangrijkste bronnen van cadmium zijn als bijproduct tijdens de extractie en raffinage van deze basismetalen.
3. Industrieel gebruik: Cadmium wordt van oudsher gebruikt in verschillende industriële toepassingen, waaronder batterijen (nikkel-cadmiumbatterijen), galvanisatie en pigmenten voor verven. Veel van deze toepassingen zijn echter afgenomen als gevolg van milieu- en gezondheidsproblemen.
4. Toxiciteit: Cadmium en zijn verbindingen zijn zeer giftig voor mensen en andere levende organismen. Langdurige blootstelling aan cadmium kan ernstige gezondheidsproblemen veroorzaken, vooral als het de nieren en botten aantast. Een juiste behandeling en verwijdering van cadmiumhoudende materialen zijn van cruciaal belang om te voorkomen dat deze in het milieu terechtkomen.
5. milieueffectrapportage: Onjuiste verwijdering van cadmiumhoudend afval en industriële emissies kunnen leiden tot cadmiumvervuiling in de bodem, waterlichamen en de voedselketen, met gevolgen voor ecosystemen en de menselijke gezondheid.
6. reglement: Veel landen hebben strikte regels ingevoerd voor het gebruik en de verwijdering van cadmium en cadmiumhoudende producten om de menselijke gezondheid en het milieu te beschermen.
7. Bijproduct: Cadmium wordt voornamelijk verkregen als waardevol bijproduct bij de winning en verwerking van zink-, lood- en koperertsen.
8. Schakel over naar alternatieven: Vanwege de toxiciteit ervan hebben veel industrieën alternatieven gezocht voor op cadmium gebaseerde producten, zoals het vervangen van nikkel-cadmiumbatterijen door lithium-ionbatterijen en het gebruik van niet-giftige pigmenten in verven.
9. Mijnbouw en raffinage: Cadmiumerts wordt doorgaans samen met zink-, lood- of kopererts gewonnen. Het proces omvat de bereiding, flotatie, concentratie, roosten, reductie, condensatie en raffinage van erts om cadmiummetaal met hoge zuiverheid te verkrijgen.
10. Veiligheid en duurzaamheid: Verantwoorde mijnbouw, verwerking en omgang met cadmium zijn essentieel om de veiligheid van werknemers te garanderen, het milieu te beschermen en potentiële gevaren in verband met cadmium en cadmiumverbindingen te beheersen.

Over het geheel genomen is het begrijpen van de eigenschappen, bronnen, toepassingen en risico's die verband houden met cadmium van cruciaal belang voor het aannemen van verantwoorde praktijken en het beschermen van de menselijke gezondheid en het milieu tegen de schadelijke effecten ervan.