Smithsonite

Smithsoniet is een mineraal dat tot de carbonaatgroep behoort. Het is vernoemd naar James Smithson, een Engelse wetenschapper en mineraloog die de oprichter was van het Smithsonian Institution in de Verenigde Staten. Smithsonite is ook bekend onder verschillende andere namen, waaronder zink spar, zinkcarbonaat en calamine.

Het mineraal is samengesteld uit zinkcarbonaat (ZnCO3) en komt meestal voor in verschillende kleuren, waaronder tinten blauw, groen, roze, grijs en wit. De kleuren kunnen levendig en aantrekkelijk zijn, waardoor het een populaire keuze is edelsteen verzamelaars en sieradenliefhebbers.

Smithsoniet wordt doorgaans aangetroffen in de geoxideerde zone van zink ertsafzettingen, waar het zich vormt als een secundair mineraal. Het komt vaak voor als botryoïdale (druifachtige) of stalactieten, met een karakteristieke ronde of bolvormige vorm. Het mineraal kan ook worden gevonden in korsten, aderen en andere vormen.

Een van de onderscheidende eigenschappen van smithsoniet is het bruisen wanneer het in contact komt met verdund zoutzuur. Deze reactie is te wijten aan de aanwezigheid van carbonaationen in de chemische samenstelling.

Historisch gezien werd smithsoniet gewonnen als een erts van zink, een belangrijk industrieel metaal dat in verschillende toepassingen wordt gebruikt, waaronder het galvaniseren van staal, het produceren van batterijen en het maken van legeringen. De esthetische aantrekkingskracht en levendige kleuren van het mineraal hebben het echter ook tot een gewild materiaal gemaakt in de wereld van edelstenen en het verzamelen van mineralen.

Smithsoniet kan worden gesneden en gepolijst om aantrekkelijke cabochons, kralen en andere edelsteenvormen te creëren. Het is relatief zacht, met een Mohs-hardheid van 4 tot 5, wat betekent dat het door hardere materialen kan worden bekrast. Daarom vereist het de juiste zorg om schade te voorkomen.

Vanwege de associatie met zink wordt smithsoniet ook in de traditionele geneeskunde gebruikt als remedie tegen verschillende aandoeningen. Het wordt met name gebruikt vanwege de vermeende helende eigenschappen ervan bij de behandeling van huidaandoeningen, zoals eczeem en huiduitslag.

Samenvattend is smithsoniet een carbonaatmineraal dat wordt gewaardeerd om zijn levendige kleuren, waardoor het een populaire keuze is voor edelsteenverzamelaars en sieradenmakers. Het is vernoemd naar James Smithson, de oprichter van het Smithsonian Institution, en heeft een historische betekenis als zinkerts. Of het nu wordt gewaardeerd om zijn esthetiek of zijn industriële toepassingen, smithsoniet blijft mensen boeien met zijn unieke schoonheid en eigenschappen.

Historische achtergrond

Smithsonite heeft een interessante historische achtergrond die nauw verbonden is met zijn naamgenoot, James Smithson. James Smithson was een Engelse scheikundige en mineraloog, geboren in 1765. Hij deed uitgebreid onderzoek op verschillende wetenschappelijke gebieden, waaronder mineralogie en chemie.

Smithson is vooral bekend vanwege zijn schenking aan de Verenigde Staten, die uiteindelijk leidde tot de oprichting van het Smithsonian Institution. In zijn testament liet Smithson zijn gehele nalatenschap na aan zijn neef, met de bepaling dat als zijn neef zonder enige erfgenamen zou overlijden, de nalatenschap naar de Verenigde Staten van Amerika zou gaan, om te vinden in Washington, onder de naam van het Smithsonian Instelling, een instelling voor de toename en verspreiding van kennis onder mensen.”

Smithsons schenking was onverwacht, aangezien hij tijdens zijn leven geen bekende band met de Verenigde Staten had. De reden achter zijn beslissing blijft onderwerp van speculatie. Sommige theorieën suggereren dat Smithsons interesse in Amerika mogelijk is beïnvloed door zijn interacties met vooraanstaande Amerikaanse wetenschappers en intellectuelen uit zijn tijd.

Na de dood van Smithson in 1829 stierf zijn neef kinderloos, en als gevolg daarvan werd zijn nalatenschap, inclusief zijn enorme verzameling mineralen, doorgegeven aan de Verenigde Staten. Het legaat creëerde een aanzienlijk dilemma voor de Amerikaanse wetgevers, omdat ze moesten bepalen hoe ze het beste aan de wensen van Smithson konden voldoen en een instituut moesten opzetten voor de ‘toename en verspreiding van kennis’.

In 1846 keurde het Amerikaanse Congres een wet goed om het legaat officieel te aanvaarden en het Smithsonian Institution op te richten. De initiële focus van de instelling lag op wetenschappelijk onderzoek, verkenning en onderwijs. Tegenwoordig is het Smithsonian Institution een gerenommeerd complex van musea, onderzoekscentra en educatieve programma's die zich richten op het behouden en verspreiden van kennis over een breed scala aan disciplines.

De bijdragen van James Smithson aan de mineralogie en zijn verzameling mineralen, waaronder het mineraal dat later ter ere van hem smithsoniet zou worden genoemd, speelden een rol in de ontwikkeling van het Smithsonian Institution. Hoewel smithsoniet werd ontdekt vóór de oprichting van de instelling, dient de naamgeving ervan als een blijvend eerbetoon aan Smithsons passie voor wetenschappelijk onderzoek en zijn blijvende nalatenschap op het gebied van kennisverspreiding.

Betekenis en gebruik

1. Edelsteen en sieraden: De levendige kleuren van Smithsonite, variërend van blauw en groen tot roze en grijs, maken het zeer gewaardeerd in de wereld van edelstenen en sieraden. Het wordt vaak gesneden en gepolijst om aantrekkelijke cabochons, kralen en andere edelsteenvormen te creëren. Zijn schoonheid en uniekheid maken het een gewilde keuze voor verzamelaars en sieradenliefhebbers.
2. Mineralen verzamelen: Smithsoniet wordt zeer gewaardeerd door minerale verzamelaars vanwege de diverse kleuren, kristalgewoonten en associaties met andere mineralen. Exemplaren met goed gevormde kristallen of interessante formaties zijn zeer gewild en kunnen waardevolle toevoegingen zijn aan mineralencollecties.
3. Industrieel gebruik: Als mineraal bestaande uit zinkcarbonaat, werd smithsoniet van oudsher gedolven als een erts van zink. Zink is een belangrijk industrieel metaal dat in verschillende toepassingen wordt gebruikt. Smithsonite is een bron van zink geweest voor de productie van metallisch zink, evenals voor andere zinkverbindingen. Het wordt gebruikt bij het galvaniseren van staal, het produceren van batterijen, het maken van legeringen en andere zinkgerelateerde industrieën.
4. Wetenschappelijk onderzoek: Smithsoniet is, net als andere mineralen, het onderwerp geweest van wetenschappelijk onderzoek. De kristalstructuur, vormingsprocessen en eigenschappen ervan zijn bestudeerd om ons begrip van mineralogie, kristallografie en geochemie te vergroten. Onderzoek naar smithsoniet draagt ​​bij aan onze kennis van de processen op aarde en de vorming van minerale afzettingen.
5. Historische en culturele betekenis: Smithsonite heeft een historische betekenis vanwege de associatie met James Smithson, de oprichter van het Smithsonian Institution. De naamgeving van het mineraal naar hem en het verband met de oprichting van de instelling voegen een laag van historisch en cultureel belang toe aan smithsoniet.

Samenvattend ligt de betekenis van smithsoniet in zijn schoonheid als edelsteen, zijn waarde in mineralencollecties, zijn industriële toepassingen als bron van zink, zijn traditionele medicinale toepassingen, zijn bijdrage aan wetenschappelijk onderzoek en zijn historische associatie met het Smithsonian Institution.

Fysische eigenschappen van Smithsoniet

1. Kleur: Smithsoniet komt voor in verschillende kleuren, waaronder tinten blauw, groen, roze, grijs en wit. De kleuren kunnen levendig zijn en binnen één exemplaar variaties vertonen.
2. Crystal-systeem: Smithsoniet kristalliseert in het trigonale kristalsysteem. Het wordt echter vaker aangetroffen in botryoïdale (druifachtige) of stalactieten dan als afzonderlijke kristallen.
3. Hardheid: Smithsoniet heeft een hardheid van 4 tot 5 op de schaal van Mohs. Dit betekent dat het relatief zacht is en kan worden bekrast door hardere materialen.
4. Decollete: Smithsoniet vertoont een perfecte rhomboëdrische splitsing. Dit betekent dat het gemakkelijk kan worden gesplitst in ruitvormige fragmenten met gladde, vlakke oppervlakken.
5. Breuk: Het mineraal vertoont een conchoïdale of ongelijkmatige breuk, wat betekent dat het breekt met gebogen, schaalachtige oppervlakken of onregelmatig.
6. Glans: Smithsoniet heeft een glasachtige tot parelachtige glans. De glans verwijst naar de manier waarop licht weerkaatst op het oppervlak van het mineraal.
7. Transparantie: Smithsoniet is doorgaans doorschijnend tot ondoorzichtig, met een verschillende mate van transparantie, afhankelijk van het specifieke exemplaar.
8. Soortelijk gewicht: Het soortelijk gewicht van smithsoniet varieert van ongeveer 4 tot 4.4. Deze waarde geeft aan dat het relatief dicht is in vergelijking met water.
9. Streep: De streep smithsoniet is meestal wit, ongeacht de kleur van het mineraal zelf. De streep is de kleur die achterblijft wanneer het mineraal op een ongeglazuurd porseleinen bord wordt gekrast.
10. opbruisen: Een opmerkelijk kenmerk van smithsoniet is het bruisen wanneer het in contact komt met verdund zoutzuur. Het mineraal produceert bellen als gevolg van het vrijkomen van kooldioxidegas als gevolg van de reactie met het zuur. Dit bruisen bevestigt de aanwezigheid van carbonaationen in de chemische samenstelling ervan.

Deze fysieke eigenschappen dragen gezamenlijk bij aan de identificatie en karakterisering van smithsoniet in zowel wetenschappelijke als praktische contexten.

Voorkomen en vorming van Smithsonite

Smithsoniet komt voor in verschillende geologische omgevingen en wordt voornamelijk gevormd als secundair mineraal via de wijziging van primaire zinkmineralen. Hier is informatie over het voorkomen en de vorming van smithsoniet:

1. Geologische instellingen: Smithsoniet wordt vaak aangetroffen in geoxideerd zinkerts deposito's. Het komt voor in combinatie met andere zinkmineralen zoals sfaleriet, hemimorphite en willemiet. Het kan ook worden aangetroffen in lood-zinkafzettingen, evenals in de geoxideerde zones van zinkrijke hydrothermale aderen en vervangingsafzettingen.
2. Vormingsproces: Smithsoniet ontstaat door de chemische verandering van primaire zinkmineralen, vooral sphaleriet (zinksulfide). Wanneer primaire zinkmineralen worden blootgesteld aan verwering en grondwater dat rijk is aan carbonaten, treden chemische reacties op, die leiden tot de afbraak van sphaleriet en het neerslaan van smithsoniet.
3. Carbonatatieproces: De vorming van smithsoniet omvat een proces dat carbonatatie wordt genoemd, waarbij kooldioxide (CO2) uit de atmosfeer of uit opgelost kooldioxide in water reageert met primaire zinkmineralen in de aanwezigheid van water. Deze reactie resulteert in de vervanging van zinksulfide of andere primaire zinkmineralen door zinkcarbonaat, waardoor smithsoniet ontstaat.
4. Milieu: Smithsoniet ontstaat gewoonlijk in omgevingen met oxiderende omstandigheden en de aanwezigheid van carbonaten. Dit omvat verweerde en geoxideerde zones nabij het oppervlak, zoals kalksteen grotten, mijnafval en gebieden die zijn getroffen door hydrothermische veranderingen.
5. Kristal-gewoonten: Smithsoniet kan verschillende kristalkenmerken vertonen, hoewel het vaker wordt aangetroffen in massieve, botryoïdale (druifachtige), stalactitische of korstachtige vormen. Deze formaties ontstaan ​​door het neerslaan van smithsoniet in holtes, breuken of holtes in het gastgesteente.
6. kleuren: De kleuren van smithsoniet kunnen variëren als gevolg van onzuiverheden die aanwezig zijn tijdens de vorming ervan. Verschillende metaalionen of sporenelementen kunnen het mineraal tinten blauw, groen, roze, grijs en wit geven.
7. Vervangingsdeposito's: Smithsoniet kan ook voorkomen als vervangend mineraal in de gastheer rotsen, ter vervanging van reeds bestaande mineralen. Dit proces kan leiden tot het behoud van de oorspronkelijke vorm of textuur van het vervangen mineraal.

Het is vermeldenswaard dat het voorkomen en de vorming van smithsoniet kan variëren, afhankelijk van de specifieke geologische omstandigheden van elke afzetting. Het begrijpen van deze processen is van cruciaal belang voor zowel wetenschappelijk onderzoek als de exploratie van mineralen, omdat het helpt bij het identificeren van potentiële ertsafzettingen en het beoordelen van de economische levensvatbaarheid van mijnbouwactiviteiten.

Rassen en kleuren van Smithsonite

Smithsoniet vertoont een breed scala aan kleuren en variaties, waardoor het een visueel aantrekkelijk mineraal is. De kleur van smithsoniet wordt voornamelijk beïnvloed door onzuiverheden en sporenelementen die aanwezig zijn tijdens de vorming ervan. Hier zijn enkele van de opmerkelijke variëteiten en kleuren van smithsoniet:

1. Blauwe Smithsoniet: Blauw is een van de meest bekende en gewilde kleuren van smithsoniet. Het kan variëren van lichtblauw tot diep azuurblauw of zelfs turkoois. De blauwe kleur wordt vaak veroorzaakt door de aanwezigheid van koper onzuiverheden in de kristalstructuur.
2. Groene Smithsoniet: Groene smithsoniet is een andere populaire variëteit, die kan variëren van licht mintgroen tot rijk emerald groente. De groene kleur wordt doorgaans geassocieerd met de aanwezigheid van ijzer of koperonzuiverheden.
3. Roze Smithsoniet: Roze smithsoniet wordt gewaardeerd om zijn delicate en zachtroze tinten. De roze kleur wordt vaak veroorzaakt door de aanwezigheid van mangaan or kobalt onzuiverheden.
4. Grijs en wit Smithsoniet: Smithsoniet kan ook voorkomen in grijs- en wittinten. Deze lichtere kleuren zijn vaak het gevolg van de afwezigheid van significante onzuiverheden of de aanwezigheid van kleine hoeveelheden andere elementen.
5. Veelkleurige Smithsoniet: Smithsonite kan veelkleurige patronen en strepen weergeven, waarbij combinaties van blauw, groen, roze en wit binnen één exemplaar voorkomen. Deze veelkleurige variëteiten worden door verzamelaars vooral gewaardeerd vanwege hun unieke en aantrekkelijke uiterlijk.

Het is belangrijk op te merken dat de exacte kleur en variaties van smithsoniet kunnen verschillen, afhankelijk van de specifieke plaats waar het wordt gevonden. Verschillende geologische omstandigheden en de aanwezigheid van specifieke onzuiverheden dragen bij aan het uiteenlopende kleurengamma dat wordt waargenomen in smithsonietmonsters.

Het levendige en gevarieerde kleurenpalet van smithsoniet, gecombineerd met zijn aantrekkelijke kristaleigenschappen, maakt het een zeer gewild mineraal voor edelsteenliefhebbers, verzamelaars en sieradenmakers. De unieke kleuren en patronen van smithsonietexemplaren maken elk stuk werkelijk uniek en visueel boeiend.

Industrieel en commercieel gebruik van Smithsonite

Smithsoniet heeft, als mineraal bestaande uit zinkcarbonaat, verschillende industriële en commerciële toepassingen. Hier zijn enkele van de belangrijkste toepassingen:

1. Zinkproductie: Smithsoniet is van oudsher gedolven als een erts van zink, een belangrijk industrieel metaal. Zink wordt voornamelijk gebruikt voor het verzinken van staal, een proces dat staal beschermt tegen corrosie door het te coaten met een laagje zink. Dit helpt de levensduur van staalconstructies, zoals gebouwen, bruggen en pijpleidingen, te verlengen.
2. Legering productie: Zink wordt ook gebruikt bij de productie van verschillende legeringen. Smithsoniet kan een bron van zink zijn voor de productie van legeringen, waar het wordt gecombineerd met andere metalen om hun eigenschappen te verbeteren. Zink wordt bijvoorbeeld vaak gebruikt in messing, een koper-zinklegering, om de corrosieweerstand te verbeteren en een gouden uiterlijk te creëren.
3. Chemische Industrie: Smithsoniet en daarvan afgeleide zinkverbindingen vinden toepassing in de chemische industrie. Zinkoxide, dat kan worden verkregen uit smithsoniet, wordt gebruikt als wit pigment in verven, rubber, keramiek en cosmetica. Het wordt ook gebruikt bij de productie van zinkstearaat, een smeer- en losmiddel, en bij de formulering van diverse andere chemicaliën.
4. Elektrische en elektronische toepassingen: Smithsonite draagt ​​indirect bij aan de elektrische en elektronische industrie via zijn rol in de zinkproductie. Zink is een belangrijk onderdeel bij de productie van batterijen, waaronder zink-koolstof- en alkalibatterijen, vanwege het vermogen ervan om elektrische geleidbaarheid en langdurige stroom te leveren.
5. Mineralen verzamelen en sieraden: Naast zijn industriële toepassingen wordt smithsoniet zeer gewaardeerd in de wereld van het verzamelen van mineralen. Exemplaren met levendige kleuren en unieke kristalkenmerken zijn gewild bij verzamelaars vanwege hun esthetische aantrekkingskracht. Smithsoniet kan ook worden gesneden en gepolijst om aantrekkelijke cabochons, kralen en andere edelsteenvormen te creëren voor gebruik in sieraden.
6. Decoratieve steen: Smithsoniet, vooral exemplaren met opvallende kleuren en patronen, kunnen worden gebruikt als decoratieve steen in architectuur en interieurontwerp. Het wordt vaak verwerkt in werkbladen, wandbekleding en andere decoratieve toepassingen.

Het is vermeldenswaard dat hoewel smithsoniet industriële toepassingen heeft, de beschikbaarheid ervan als zinkerts kan variëren, afhankelijk van de specifieke geologische afzettingen en marktomstandigheden. Bovendien is vanwege de relatieve zachtheid de juiste zorg vereist bij het gebruik van smithsoniet in commerciële toepassingen om krassen of schade te voorkomen.

Smithsoniet is een edelsteen

Smithsoniet wordt met zijn aantrekkelijke kleuren en unieke uitstraling ook in de sieradenwereld gewaardeerd en gebruikt als edelsteen. Hier is wat informatie over Smithsoniet als edelsteen:

1. Kleur en variëteiten: Smithsonite-edelstenen zijn verkrijgbaar in een breed scala aan kleuren, waaronder blauw, groen, roze, grijs en wit. De meest gewilde kleuren zijn levendige blauw- en groentinten, die lijken op turkoois of zeeschuim. Veelkleurige exemplaren met strepen of patronen worden ook zeer gewaardeerd. De verschillende kleuren smithsoniet maken het tot een veelzijdige edelsteen voor het ontwerpen van sieraden.
2. Duurzaamheid: Smithsoniet heeft een relatief lage hardheid van 4 tot 5 op de schaal van Mohs, wat betekent dat het zachter is dan veel andere edelstenen die vaak in sieraden worden gebruikt. Daarom moet erop worden gelet dat krassen of beschadigingen worden voorkomen. Het is het meest geschikt voor sieraden die niet worden blootgesteld aan overmatige slijtage of mogelijke schokken.
3. Snijden en polijsten: Smithsonite-edelstenen worden doorgaans gesneden en gepolijst tot cabochons of kralen om hun unieke kleuren en patronen te laten zien. De cabochonsnede, met zijn gladde, afgeronde oppervlak, is vooral populair bij smithsoniet. De edelstenen kunnen ook in verschillende vormen worden gesneden, waardoor hun visuele aantrekkingskracht wordt vergroot.
4. Sieraden toepassingen: Smithsonite-edelstenen worden gebruikt in verschillende soorten sieraden, waaronder ringen, hangers, oorbellen, armbanden en kettingen. Vanwege zijn relatief zachte aard wordt smithsoniet vaak in beschermende omgevingen geplaatst, zoals bezel- of halo-instellingen, om extra veiligheid te bieden en het risico op schade te minimaliseren.
5. Verzamelbaarheid en zeldzaamheid: Smithsoniet-edelstenen van hoge kwaliteit, vooral die met intense en levendige kleuren, zijn zeer verzamelbaar en gewild bij edelsteenliefhebbers. Grote, hoogwaardige smithsonietexemplaren zijn echter relatief zeldzaam, wat bijdraagt ​​aan hun waarde en wenselijkheid.
6. Verzorging en onderhoud: Vanwege hun relatieve zachtheid hebben smithsoniet-edelstenen zachte verzorging en bescherming nodig om hun schoonheid te behouden. Het wordt aanbevolen om blootstelling aan agressieve chemicaliën, ultrasoon reinigen of langdurige blootstelling aan zonlicht te vermijden, omdat deze factoren de steen mogelijk kunnen beschadigen. In plaats daarvan wordt over het algemeen aanbevolen om te reinigen met milde zeep en een zachte doek.

Over het geheel genomen maken de unieke kleuren en patronen van Smithsonite, gecombineerd met de relatieve schaarste ervan, het een gewaardeerde edelsteen voor sieradenkenners en verzamelaars. Het onderscheidende uiterlijk zorgt voor unieke en opvallende sieradenontwerpen en biedt een alternatief voor de meer gebruikelijke edelstenen.

Veelgestelde vragen

Wat is smithsoniet?

Smithsoniet is een mineraal bestaande uit zinkcarbonaat. Het is ook bekend als zinkspaat of calamine.

Hoe komt smithsoniet aan zijn naam?

Smithsonite is vernoemd naar James Smithson, een Engelse wetenschapper en weldoener die het Smithsonian Institution oprichtte.

In welke kleuren is smithsoniet verkrijgbaar?

Smithsoniet komt voor in een breed scala aan kleuren, waaronder blauw, groen, roze, grijs en wit. Er worden ook veelkleurige exemplaren gevonden.

Waar wordt smithsoniet gevonden?

Smithsoniet wordt gevonden in verschillende landen over de hele wereld, waaronder onder meer de Verenigde Staten, Mexico, Australië, Namibië en Griekenland.

Hoe wordt smithsoniet gevormd?

Smithsoniet wordt gevormd als een secundair mineraal door de verandering van primaire zinkmineralen, meestal in geoxideerde zinkertsafzettingen.

Wat is de hardheid van smithsoniet?

Smithsoniet heeft een hardheid van 4 tot 5 op de schaal van Mohs, waardoor het relatief zacht is in vergelijking met veel andere edelstenen.

Kan smithsoniet in sieraden worden gebruikt?

Ja, smithsoniet wordt gebruikt als edelsteen in sieraden. Het wordt vaak in cabochons of kralen gesneden om de kleuren en patronen te laten zien.

Is Smithsoniet een geboortesteen?

Smithsoniet wordt niet algemeen erkend als geboortesteen, maar de blauwe varianten kunnen dienen als alternatief voor turkoois, een geboortesteen uit december.

Hoe moet smithsoniet worden verzorgd?

Smithsoniet moet met zorg worden behandeld vanwege zijn relatief zachte karakter. Het is het beste om blootstelling aan agressieve chemicaliën en ultrasoon reinigen te vermijden. Reinigen met milde zeep en een zachte doek wordt aanbevolen.